ก. พัด, ทำให้เคลื่อนไหวไปมาอย่างโบกมือโบกธง. โบกมือ ก. ชูมือขึ้นแล้วกวักมือทำสัญญาณเรียก, ชูมือขึ้นแล้วส่ายมือไปมาทำสัญญาณทักทาย ลา หรือปฏิเสธเป็นต้น. โบกโบย ก. โบกไปมา เช่น ธงโบกโบย, เคลื่อนไปมา, พัดโชย เช่น ลมโบกโบยมาหนาวใจ {เพลงพระราชนิพนธ์ ใกล้รุ่ง}.