ความหมาย

• 
  

  [โปฺร-] น. อนุภาคมูลฐานชนิดหนึ่ง ซึ่งเป็นองค์ประกอบของนิวเคลียสแห่งอะตอมของธาตุทุกชนิดอนุภาคนี้มีประจุไฟฟ้าบวก มีมวล ๑.๖๗๒๕๒ x ๑๐-๒๗ กิโลกรัม. {อ. proton}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• โปรตีน - [โปฺร-] น. สารประกอบอินทรีย์เชิงซ้อนของไนโตรเจน มีโมเลกุลขนาดใหญ่ประกอบด้วยกรดแอมิโนหลายชนิดเชื่อมโยงกัน เป็นสารประกอบที่สำคัญยิ่งต่อสิ่งมีชีวิตทุกชนิดซึ่งจำเป็นต้องใช้เพื่อสร้างเนื้อเยื่อของร่างกาย. {อ. protein}.

• โปรย - [โปฺรย] ก. ตกลงมาเป็นเม็ด ๆ กระจายทั่วไป เช่นฝนโปรย, ทำให้ตกลงมาด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น โปรยข้าวตอกดอกไม้. โปรยทาน ก. ให้ทานโดยวิธีหว่านหรือโปรยสตางค์หรือเหรียญ, ทิ้งทาน ก็ว่า.โปรยปราย [-ปฺราย] ว. หว่านล้อม {ใช้แก่กริยาพูด}: หว่านไปทั่ว ๆ.

• โปรีสภา - [โปรีสะพา] {โบ} น. เรียกศาลชั้นตํ่าในกรุงเทพมหานคร ปัจจุบันคือ ศาลแขวง.

• โปล่ง - [โปฺล่ง] {โบ} ก. โล่ง.

• โปลิโอ - น. โรคกล้ามเนื้อลีบและอ่อนแรงหรือเป็นอัมพาตเพราะประสาทไขสันหลังอักเสบเนื่องจากเชื้อไวรัสประเภทหนึ่ง ซึ่งเรียกว่า โปลิโอไวรัส, โรคไขสันหลังอักเสบ ก็เรียก. {อ. poliomyelitis}.