กลับ
คำว่า
โมกเครือ ๒
ความหมาย
ดู มะเดื่อดิน.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
โมกโคก
- {ปาก} ว. มีสัณฐานใหญ่และนูน {มักใช้แก่หน้าผาก}.
โมกข์ ๒
- ว. หัวหน้า, ประธาน. {ป.: ส. มุขฺย}.
โมกข-, โมกข์ ๑
- [โมกขะ-] น. ความหลุดพ้น, นิพพาน. {ป.: ส. โมกฺษ}. โมกขบริสุทธิ์ น. การที่พระจันทร์พ้นจากเงาโลกโดยสิ้นเชิง เมื่อมีจันทรุปราคา.
โมกษ-, โมกษะ
- [โมกสะ-] น. ความหลุดพ้น, นิพพาน.{ส.: ป. โมกฺข}. โมกษะพยาน {กฎ} น. พยานที่พ้นแล้ว ได้แก่ พระภิกษุหรือสามเณรในพระพุทธศาสนาซึ่งไม่จำต้องไปศาลตามหมายเรียก และแม้มาเป็นพยานก็ไม่ต้องสาบานตนก่อนเบิกความ และจะไม่ยอมเบิกความหรือตอบคำถามใด ๆ ก็ได้.
โมฆ-, โมฆะ
- [โมคะ-] ว. เปล่า, ว่าง: ไม่มีประโยชน์, ไม่มีผล, เช่น สัญญาเป็นโมฆะ: {กฎ} เสียเปล่า ไม่มีผลบังคับหรือผูกพันตามกฎหมาย. {ป., ส.}. โมฆกรรม {กฎ} น. นิติกรรมที่เสียเปล่า ไม่มีผลบังคับหรือผูกพันตามกฎหมาย, กฎหมายเขียนเป็น โมฆะกรรม. โมฆสัญญา น. สัญญาที่ไม่มีผลบังคับ.