ความหมาย

• 
  

  [โสฺร-] น. ผู้ฟัง. {ส. โศฺรตฺฤ: ป. โสตา}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• โศรตร - [โสฺรด] น. หู, ช่องหู. {ส. โศฺรตฺร: ป. โสต}.

• โศลก - [สะโหฺลก] น. คำประพันธ์ในวรรณคดีสันสกฤต ๔ บาท เป็น ๑ บท ตามปรกติมีบาทละ ๘ พยางค์ เรียกว่า โศลกหนึ่ง เช่น กามโกฺรธวิยุกฺตานามฺ ยตีนำยตเจตสามฺ อภิโต พฺรหฺมนิรฺวาณมฺ วรฺตเต วิทิตาตฺม-นามฺ ผู้บำเพ็ญพรต พรากจากกามและโกรธ ข่มใจได้รู้แจ้งอาตมัน ย่อมมีนิพพาน คือพรหมโดยทั่วไป {ศรีมัทภควัทคีตา}, บทสรรเสริญยกย่อง: ชื่อเสียง, เกียรติยศ.

• โษฑศะ - [โสทะ–] ว. สิบหก. {ส.: ป. โสฬส}.

• โษฑศัน - [โสทะ–] ว. สิบหก. {ส.: ป. โสฬส}.

• โสโครก - [โสโคฺรก] ว. สกปรก, เปื้อนเปรอะน่ารังเกียจ, โดยปริยายหมายความว่า เลว เช่น คนโสโครก ของโสโครก เรื่องโสโครก. น. เรียกแนวพืดหินหรือโขดหินใต้นํ้าใกล้ ๆ ผิวพื้นน้ำทะเล อาจมีบางส่วนโผล่พ้นน้ำหรือปริ่มน้ำก็ได้ เป็นอันตรายแก่การเดินเรือ ว่า หินโสโครก.