ความหมาย

• 
  

  [โสพน] ว. งาม. {ป.: ส. โศภน}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• โสภิณี, โสเภณี - น. หญิงที่หาเลี้ยงชีพด้วยการค้าประเวณี, หญิงโสเภณี นครโสเภณี หญิงนครโสเภณี หญิงงามเมือง หรือ นางกลางเมือง ก็ว่า. {ป. โสภิณี ว่า หญิงงาม: ส. โศภินี}.

• โสม ๑ - น. {๑} ชื่อไม้ล้มลุก ๒ ชนิดในสกุล Talinum วงศ์ Portulacaceae ใบเดี่ยวอวบนํ้า คือ ชนิด T. paniculatum {Jacq.} Gaertn. ใบกินได้และใช้ทำยาได้ และชนิด T. fruticosum {L.} Juss ดอกสีชมพู ใบและยอดกินได้. {๒} ชื่อไม้ล้มลุกหลายปี หลายชนิดในสกุล Panax วงศ์ Araliaceae ใบเป็นใบประกอบ รากอวบ มักมีรูปร่างคล้ายคน เรียกว่า โสมคน ใช้เป็นยาบำรุงกำลัง ที่สำคัญ เช่น โสมเกาหลีหรือโสมจีน {P.ginseng C. A. Mey.} ก้านช่อดอกยาวกว่าก้านใบ และโสมอเมริกัน {P. quinquefolium L.} ก้านช่อดอกยาวใกล้เคียงกับก้านใบ.

• โสม ๒ - น. นํ้าคั้นจากต้นของไม้เถาชนิดหนึ่ง กรองแล้วนำมาผสมกับเนยใส เพื่อใช้เซ่นสรวงพระอินทร์และเทพอื่น ๆ. {ส.}.

• โสม ๓ - น. พระจันทร์ เช่น เห็นนางนวลศรีมีโฉมดังโสมส่องหล้าราศี {กนกนคร}. {ป., ส.}. โสมวาร [โสมมะวาน] น. วันจันทร์, จันทวาร หรือ จันทรวาร ก็ว่า.

• โสม ๔ - {โบ} น. ทอง, ในวรรณคดีนิยมเขียนเป็น โสรม เช่น ในทาบทองแล้วเนื้อนอกโสรม {กำสรวล}.