ความหมาย

• 
  

  [-กาด] น. ช่อง, ทาง: เวลาที่เหมาะ, จังหวะ. {ป.: ส. อวกาศ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• โอฆ-, โอฆะ - [โอคะ-] น. ห้วงนํ้า: ในพระพุทธศาสนาหมายถึงกิเลสที่ท่วมทับจิตใจของหมู่สัตว์ มี ๔ อย่าง คือ ๑. กาโมฆะ = โอฆะ คือ กาม ๒. ภโวฆะ = โอฆะ คือ ภพ๓. ทิฏโฐฆะ = โอฆะ คือ ทิฐิ ๔. อวิชโชฆะ = โอฆะ คือ อวิชชา. {ป., ส.}. โอฆชล [-ชน] น. นํ้าในห้วงลึก.{ป.}. โอฆสงสาร น. การเวียนเกิดเวียนตายในห้วงของกิเลส. {ป.}.

• โอ่ง - น. ภาชนะสำหรับขังนํ้า ก้นสอบเล็กน้อย ปากกว้าง มีขนาดต่าง ๆ กัน, บางทีก็เรียกว่า ตุ่ม. โอ่งมังกร น. โอ่งดินเผาเคลือบ มีสีนํ้าตาลปนเหลือง มักมีลายเป็นรูปมังกร.

• โองโขดง - [-ขะโดง] น. ทรงผมของหญิงไทยสมัยโบราณซึ่งรวบขึ้นไปเกล้าไว้บนขม่อมเป็นห่วงยาว ๆ โดยมากมีเกี้ยวหรือพวงมาลัยสวม, โซงโขดง ก็ว่า.

• โองการ - น. คำศักดิ์สิทธิ์ เช่น โองการแช่งน้ำในพระราชพิธีถือพระพิพัฒน์สัตยา {ศรีสัจจปานกาล}, ถ้าเป็นคำศักดิ์สิทธิ์มาจากพระดำรัสสั่งของพระมหากษัตริย์ที่รับบรมราชาภิเษกแล้ว เรียกว่า พระราชโองการ หรือ พระบรมราชโองการ. [ป.: ส. โอํการ = อักษรโอม ซึ่งมาจากคำว่า “อะ อุ มะ” ในทางศาสนาพราหมณ์ หมายถึง พระมหาเทพทั้ง ๓ คือ พระศิวะ พระวิษณุ และพระพรหม ในทางพระพุทธศาสนา อ = อรหํ {พระพุทธเจ้า} อุ = อตุ ต̣ มธมม̣ {พระธรรมอันสูงสุด} ม = มหาสง̣ฆ {พระสงฆ์}].

• โอชะ, โอชา - ว. มีรสดี, อร่อย. น. รสที่ซึมซาบ, เครื่องหรือสิ่งบำรุงเลี้ยงให้เกิดความเจริญงอกงาม. {ป.}.