กลับ
คำว่า
ไพบูลย์
ความหมาย
น. ความเต็มเปี่ยม, ความเต็มที่. ว. เต็มเปี่ยม, เต็มที่. {ส. ไวปุลฺย: ป. เวปุลฺล}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ไพพรรณ
- น. สีต่าง ๆ. ว. ต่างเพศ, ต่างสี. {ส. ไววรฺณ}.
ไพมอก
- ก. ครํ่าครวญ, บ่นด้วยความเศร้า.
ไพม้า
- น. เรือพายม้า, ใช้ว่า พลายม้า ก็มี.
ไพร
- [ไพฺร] น. ป่า: ขอบ, ริม, เรียกตอกเส้นกลม ๆ ที่อยู่ใต้ขอบกระบุงกระจาดเป็นต้น ว่า ตอกไพร. ไพรคิ้ว น. ลายเขียนเป็นเส้นคิ้วที่หัวโขน. ไพรปาก น. ลายเขียนเป็นเส้นที่ท้ายมุมปากที่หัวโขน. ไพรระหง น. ป่าสูง. ไพรวันน. ป่าไม้. ไพรสณฑ์, ไพรสัณฑ์, ไพรสาณฑ์ น. แนวป่า.
ไพร่
- [ไพฺร่] {โบ} น. พลเมือง, ประชาชน, ราษฎรสามัญ. ไพร่พล น. กำลังคน, กำลังทหาร, หมู่คนในราชการ, เช่น ยกไพร่พลเข้าโจมตี. ไพร่ฟ้า น. ราษฎร, ประชาชน, พลเมืองของพระเจ้าอยู่หัว. ไพร่สม {โบ} น. ชายฉกรรจ์ซึ่งเป็นราษฎรสามัญผ่านการสักแล้ว พระเจ้าอยู่หัวได้พระราชทานให้ไปรับราชการเป็นกำลังแก่มูลนาย, ไพร่สมกำลัง ก็ว่า. ไพร่สมกำลัง ดู ไพร่สม. ไพร่ส่วย {โบ} น. ไพร่หลวงที่ไม่ต้องการเข้าเดือน แต่ต้องหาสิ่งของใช้ในราชการส่งมาแทน, ไพร่หลวงส่วย ก็ว่า. ไพร่หลวง {โบ} น. ชายฉกรรจ์อายุ ๑๘ ปีขึ้นไปซึ่งเป็นราษฎรสามัญผ่านการสักขึ้นทะเบียนสังกัดกรมกองต่าง ๆ เพื่อรับราชการหรือเข้าเดือน. {ดู เลกสมสัก ประกอบ}. ไพร่หลวงส่วย ดูไพร่ส่วย.