ก. ตามไปติด ๆ เพื่อให้ทันหรือเพื่อกระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ไล่ยิง ไล่กัด ไล่ขวิด ไล่จิก: ขับ, มักใช้เข้าคู่กันเป็น ไล่ขับ หมายความว่า บังคับให้ออกไปให้พ้น, บังคับให้ไปหรือให้ออกจากที่เดิม เช่น ไล่ควายเข้าคอก ไล่คนออกจากบ้าน: ต้อนให้จนมุม เช่น เอาม้าและเรือไล่ขุน: สอบดูลำดับก่อนหลังเพื่อทบทวนความรู้ความจำเป็นต้น เช่น เรียกนักเรียนมาไล่แบบ. ไล่กวด ก. วิ่งให้เร็วขึ้นเพื่อให้ทัน เช่น ตำรวจไล่กวดผู้ร้าย. ไล่ ๆ กัน ก. มีระดับหรือขนาดสูงต่ำเป็นต้นลดหลั่นกันตามลำดับ เช่น มีลูกอายุไล่ ๆ กัน สูงต่ำไล่ ๆ กัน รุ่นไล่ ๆ กัน. ไล่ขับ ก. วิ่งตามเพื่อให้ทัน เช่น เด็กวิ่งไล่ขับกันมาบนถนน: บังคับให้ออกไปให้พ้น เช่น ไล่ขับคนร้ายออกไปจากบ้าน. ไล่ขี้ ก. ขับขี้ตะกรันออกจากเนื้อโลหะโดยนำโลหะมาหลอม. ไล่ช้าง น. เรียกฝนเม็ดใหญ่ที่ตกลงมาซู่ใหญ่เพียงครู่เดียวแล้วหยุด ว่า ฝนไล่ช้าง, ฝนซู่ ก็เรียก. ไล่ต้อน ก. ไล่สกัดกั้นให้ไปตามที่ต้องการ เช่น ไล่ต้อนเป็ดเข้าเล้า สุนัขไล่ต้อนฝูงแกะ นักมวยไล่ต้อนคู่ชกให้เข้ามุม. ไล่ตะเพิด ก. ออกเสียงไล่ให้หนีไป. ไล่ทหาร {ปาก} ก. เข้ารับการคัดเลือกเพื่อรับราชการทหารตามหมายเกณฑ์. ไล่ที่ ก. บังคับให้ออกจากที่ดิน เช่น ฟ้องศาลไล่ที่: เรียงลำดับที่ตามคะแนนสูงต่ำ. ไล่ที่ทำวัง {สำ} ก. บังคับให้ย้ายไปให้พ้นเพื่อตนจะเข้าไปอยู่. ไล่น้ำ น. ส่วนหนึ่งของพิธีพราหมณ์ทำในเดือน ๑๑ โดยมุ่งหมายให้นํ้าลด. ไล่นิ้ว ก. ไล่ระดับเสียงดนตรีประเภทเครื่องสีเครื่องดีดจากเสียงต่ำไปหาสูงหรือจากเสียงสูงไปหาต่ำเพื่อให้เสียงตรงกับโน้ตเพลง. ไล่บาลี ก. สอบความรู้ภาษาบาลี, โดยปริยายหมายความว่า ลองภูมิ, ไล่ภูมิ. ไล่เบี้ย ก. ไล่เลียงหาคนทำผิดตั้งแต่หัวแถวจนถึงปลายแถว: {กฎ} เรียกร้องให้รับผิดในการชำระหนี้ย้อนขึ้นไปเป็นลำดับ, การที่บุคคลซึ่งชำระหนี้ไปก่อนแล้วเรียกให้ลูกหนี้ที่แท้จริงชดใช้คืน. ไล่แบบ ก. ให้นักเรียนท่องบทเรียนตามที่สั่งให้ฟัง เช่น ครูไล่แบบนักเรียน. ไล่เปิด {ปาก} ก. ไล่ให้หนีไป. ไล่ไปไล่มา ก. ไล่เลียง, ไต่ถาม, เช่น ไล่ไปไล่มาก็เป็นญาติกัน ไล่ไปไล่มาก็รุ่นเดียวกัน. ไล่ผม ก. ตัดหรือเก็บเล็มผมให้เข้ารูปทรง. ไล่ผี ก. ทำพิธีร่ายมนตร์ขับผีที่เชื่อว่าสิงอยู่ในคนหรือสถานที่. ไล่ภูมิ ก. ซักถามเพื่อสอบพื้นความรู้.ไล่มาติด ๆ ก. ตามมาอย่างกระชั้นชิด เช่น ผู้ร้ายวิ่งไล่มาติด ๆ. ไล่ราว ก. ล่าสัตว์ด้วยวิธีตีเกราะเคาะไม้ให้สัตว์ตกใจวิ่งกระเจิดกระเจิงไปตามทางที่ผู้ล่าต้องการ. ไล่ลม ก. ทำให้ลมหรือแก๊สออกจากร่างกายโดยวิธีใช้ยาหรือนวดเป็นต้น. ไล่ล่า ก. ตามล่า เช่น ผู้ใหญ่บ้านไล่ล่าเสือ. ไล่ลูกฆ้อง ก. ตีไล่เสียงเพื่อตรวจหาระดับเสียงลูกฆ้องที่ไม่ถูกต้อง: โดยปริยายหมายความว่า ดุด่าว่ากล่าวหรือลงโทษเรียงตัวตั้งแต่หัวแถวจนถึงปลายแถว. ไล่ลูกระนาด ก. ตีไล่เสียงเพื่อตรวจหาระดับเสียงลูกระนาดที่ไม่ถูกต้อง. ไล่เลี่ย ว. พอ ๆ กัน, สูสี, เช่น สูงไล่เลี่ยกันสอบได้คะแนนไล่เลี่ยกัน. ไล่เลียง ก. ซักไซ้, ไต่ถาม, มักใช้เข้าคู่กับคำ ซักไซ้ เป็น ซักไซ้ไล่เลียง. ไล่ส่ง ก.ไล่ไปให้พ้น. ไล่สี ก. เกลี่ยสีให้เสมอกันในการระบายสีระบายสีให้เป็นไปตามลำดับของสีจากสีอ่อนไปหาแก่หรือจากสีแก่ไปหาอ่อน. ไล่เสียง ก. ไล่ระดับเสียงดนตรีจากเสียงต่ำไปหาสูงหรือจากเสียงสูงไปหาต่ำเพื่อเตรียมพร้อมก่อนบรรเลง หรือเพื่อหาเสียงที่ถูกต้อง. ไล่หนังสือ ก. สอบไล่. ไล่หลัง ก. ตามมาติด ๆ,ตามมาใกล้ ๆ, เช่น ฝนไล่หลังมา มีคะแนนไล่หลังมา ด่าไล่หลัง. ไล่ออก ก. คัดชื่อออกจากทะเบียน เช่น ไล่ออกจากโรงเรียน, ให้ออกจากราชการหรือวงการเพราะกระทำความผิดอย่างร้ายแรง เช่น ไล่ออกจากราชการไล่ออกจากงาน. {กฎ} น. โทษทางวินัยสถานหนักที่สุดที่ใช้ลงแก่ข้าราชการผู้กระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรง มีผลให้พ้นจากราชการโดยไม่มีสิทธิได้รับบำเหน็จบำนาญ.