กลับ
คำว่า
ไวโอลิน
ความหมาย
น. เครื่องดนตรีจำพวกซอฝรั่งอย่างเล็ก มี ๔ สาย และมีคันชักสำหรับสี. {อ. violin}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ไวกูณฐ์
- น. ที่ประทับพระนารายณ์ เช่น ผู้สิง ณ ไวกูณฐ์ {มัทนะ}. {ส.}: {โบ} พระนารายณ์ที่แบ่งภาคลงมา เช่น ซึ่งจะให้นารายณ์ลงไป ก็ต้องในไวกูณฐ์อวตาร {รามเกียรติ์ ร. ๑}.
ไวฑูรย์
- น. ไพฑูรย์.
ไวทย์
- น. แพทย์. {ส.}.
ไวน์
- น. เหล้าองุ่น {อ. wine}.
ไวพจน์
- น. คำที่เขียนต่างกันแต่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก เช่น มนุษย์กับคน โคกับวัว บ้านกับเรือน รอกับคอย ป่ากับดง, คำพ้องความ ก็ว่า, {ป. เววจน}: {โบ} ในหนังสือแบบเรียนภาษาไทยของพระยาศรีสุนทรโวหาร {น้อย อาจารยางกูร} หมายถึง คำที่ออกเสียงเหมือนกันแต่เขียนต่างกันและมีความหมายต่างกัน เช่น ใส–ไส–ไสย กาน–กาล–การ–การณ์, ปัจจุบันเรียกว่า คำพ้องเสียง.