กลับ
คำว่า
ไวฑูรย์
ความหมาย
น. ไพฑูรย์.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ไวทย์
- น. แพทย์. {ส.}.
ไวน์
- น. เหล้าองุ่น {อ. wine}.
ไวพจน์
- น. คำที่เขียนต่างกันแต่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกันมาก เช่น มนุษย์กับคน โคกับวัว บ้านกับเรือน รอกับคอย ป่ากับดง, คำพ้องความ ก็ว่า, {ป. เววจน}: {โบ} ในหนังสือแบบเรียนภาษาไทยของพระยาศรีสุนทรโวหาร {น้อย อาจารยางกูร} หมายถึง คำที่ออกเสียงเหมือนกันแต่เขียนต่างกันและมีความหมายต่างกัน เช่น ใส–ไส–ไสย กาน–กาล–การ–การณ์, ปัจจุบันเรียกว่า คำพ้องเสียง.
ไวยากรณ์
- น. วิชาภาษาว่าด้วยรูปคำและระเบียบในการประกอบรูปคำให้เป็นประโยค. {ป. เวยฺยากรณ: ส. ไวยากรณ ว่า นักศึกษาไวยากรณ์, วฺยากรณ ว่า ตำราไวยากรณ์}.
ไวยาวัจกร
- [-วัดจะกอน] น. คฤหัสถ์ผู้ได้รับแต่งตั้งให้มีหน้าที่เบิกจ่ายนิตยภัตและมีอำนาจหน้าที่ดูแลรักษาจัดการทรัพย์สินของวัดตามที่เจ้าอาวาสมอบหมายเป็นหนังสือ. {ป. เวยฺยาวจฺจกร}.