กลับ
คำว่า
กิริณี, กิรินี
ความหมาย
{แบบ} น. ช้างพัง, ใช้ว่า กริณี หรือ กรินี ก็มี. {ส. กรินี: ป. กรินี}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กิรินท
- [-ริน] {แบบ} น. ช้างสำคัญ เช่น อ้าบัดนี้แม่มาเดอรดิน สีพิกากิรินทไกรอาศน กวยนแก้วราชรจนา {ม. คำหลวง วนปเวสน์}. {ป. กรินฺท: ส. กรินฺ ว่า ผู้มีมือคืองวง}.
กิรินี
- ดู กิริณี.
กิริยา
- น. การกระทำ: อาการที่แสดงออกมาทางกาย, มารยาท, เช่น กิริยานอบน้อม กิริยาทราม. {ป.}. กิริยาสะท้อน น. การเคลื่อนไหวอย่างฉับพลันของกล้ามเนื้อที่ไม่อยู่ในอำนาจสั่งงานของสมอง เพื่อตอบสนองสิ่งกระตุ้น เป็นการหลีกเลี่ยงอันตรายหรือสิ่งรบกวน เช่นหดมือเมื่อถูกของร้อน.
กิ่ว
- ว. คอดมาก, เล็กตอนกลาง, เช่น คอกิ่ว ท้องกิ่ว หางกิ่ว: {ถิ่น–พายัพ} คอด.
กิ๋ว ๑, กิ๋ว ๆ
- ว. เสียงร้องเยาะเย้ย, บางทีทำอาการกระดิกนิ้วชี้ตรงไปที่หน้าผู้ที่ถูกเย้ย, กุ๋ย หรือ กุ๋ย ๆ ก็ว่า.