ความหมาย

• 
  

  [ขะ-] {ถิ่น–พายัพ, ปักษ์ใต้} น. ต้นกระเชา. {ดู กระเชา}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขโมย - [ขะ-] น. ผู้ลักทรัพย์. ก. ลัก, โดยปริยายหมายความว่า ลอบทำสิ่งที่ตนไม่มีสิทธิ์หรือไม่ได้รับอนุญาต เช่น เด็กขโมยสูบบุหรี่ เขาขโมยอ่านจดหมายเพื่อน.

• ขง - {โบ} น. กรุง, บางทีเขียนเป็น โขง. {“กรุง” เป็น “ขุง” และเป็น “ขง” อย่าง ทุ่ง-ท่ง, มุ่ง-ม่ง}.

• ขงจื๊อ - น. ชื่อศาสนาสำคัญศาสนาหนึ่งของจีน มีศาสดาชื่อขงจื๊อ.

• ขจร ๑ - [ขะจอน] ก. ฟุ้งไป. {ข. ขฺจร ว่า ฟุ้งไป แผลงเป็น กำจร ก็ได้: ป., ส. ข ว่า อากาศ + จร ว่า ไป}.

• ขจร ๒ - [ขะจอน] ดู สลิด ๑.