ความหมาย

• 
  

  [ขะจอน-] น. ชื่อหญ้าชนิด Pennisetum pedicellatum Trin. และ P. polystachyon {L.} Schult. ในวงศ์ Gramineae แพร่พันธุ์รวดเร็วมากและปราบยาก หญ้าทั้ง ๒ ชนิดนี้ต้นอ่อนใช้เป็นอาหารสัตว์ ต้นแก่ใช้ทำกระดาษได้.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขจอก - [ขะ-] ว. กระจอก, ง่อย, ขาเขยก. {ข. ขฺจก ว่า ขาเขยก, พิการ}.

• ขจัด - [ขะ-] ก. กำจัด เช่น ขจัดความสกปรก: กระจัด, แยกย้ายออกไป. {ข. ขฺจาต่ ว่า พลัด, แยก}. ก. กระจัดกระจาย.

• ขจ่าง - [ขะ-] ก. กระจ่าง เช่น จวบแจ้งขจ่างจา มิกราจำรัสศรี {สรรพสิทธิ์}.

• ขจาย - [ขะ-] ก. กระจาย, มักใช้เข้าคู่กับคำ ขจร เป็น ขจรขจาย. {ข. ขฺจาย}.

• ขจาว - [ขะ-] {ถิ่น–พายัพ, ปักษ์ใต้} น. ต้นกระเชา. {ดู กระเชา}.