ความหมาย

• 
  

  น. ชื่อหญ้าชนิด Brachiaria mutica {Forssk.} Stapf ในวงศ์ Gramineae ขึ้นในที่ชื้นและชายนํ้า ข้อ กาบใบ และใบมีขน ใช้เป็นอาหารสัตว์, ปล้องขน ก็เรียก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขน ๔ - {ถิ่น–พายัพ} ก. กรน เช่น คนนอนหลับขน ว่าคนนอนหลับกรน.

• ขนง - [ขะหฺนง] น. คิ้ว, ใช้เป็นราชาศัพท์ว่า พระขนง.

• ขนงเนื้อ - [ขะหฺนง-] น. หนังสัตว์ที่เผาไฟให้สุกแล้วต้มให้เปื่อย เพื่อปรุงเป็นอาหาร.

• ขนด - [ขะหฺนด] น. ตัวงูที่ขด: ลูกบวบจีวร: โคนหางงู มักเรียกว่า ขนดหาง.

• ขนน - [ขะหฺนน] น. หมอนอิง. {ข. ขฺนล่ ว่า หมอนอิง, ขอนที่ใช้เป็นหมอน}.