ความหมาย

• 
  

  [ขะหฺนอง] น. หลัง, ใช้เป็นราชาศัพท์ว่า พระขนอง. {ข. ขฺนง}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขนอน ๑ - [ขะหฺนอน] {โบ} น. สถานที่ซึ่งตั้งอยู่ในเส้นทางเข้าออกเมืองหรือเขตแดน เพื่อตรวจคนเข้าออก ผู้ลักลอบผ่านด่าน สิ่งของหรือสินค้าต้องห้าม และเรียกเก็บภาษีอากรสินค้า, ที่คอยเหตุและคนแปลกปลอม.

• ขนอน ๒ - [ขะหฺนอน] {โบ} น. ภาษีผ่านด่านชนิดหนึ่ง.

• ขนอบ ๑ - [ขะหฺนอบ] ก. นิ่ง. {ต.}.

• ขนอบ ๒ - [ขะหฺนอบ] น. ไม้ ๒ อันประกับเป็นขอบหรือกรอบของสิ่งของเพื่อให้แน่น เช่น ไม้ขนอบใบลาน.

• ขนัด - [ขะหฺนัด] น. แถว, แนว, เช่น เรือแล่นเป็นขนัด: ลักษณนามใช้เรียกสวนที่มีคันดินกั้นเป็นตอน ๆ เช่น สวนขนัดหนึ่ง สวน ๒ ขนัด. ว. แออัด ในคำว่า แน่นขนัด.