ก. เอาฟันเน้นเพื่อให้แตก เช่น ขบเมล็ดแตงโม, เอาฟันเน้นกัน เช่น ขบฟัน: กัด เช่น หมาใดตัวร้ายขบบาทา {โลกนิติ}: อาการที่เมื่อยปวดเหมือนมีอะไรบีบหรือกดอยู่ที่ตรงนั้น เรียกว่า เมื่อยขบ, ลักษณะของสิ่งที่ยังเข้ากันได้ไม่สนิท ยังปีนหรือเกยกันอยู่ เช่น บานประตูขบกัน: อาการที่เล็บมือเล็บเท้ายาวจนกดเนื้อข้างเล็บ เรียกว่า เล็บขบ. ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ก. แสดงอาการโกรธเมื่อยังทำอะไรเขาไม่ได้. ขบคิด ก. คิดตรึกตรองอย่างหนัก. ขบฉัน ก. เคี้ยวกิน {ใช้แก่นักบวช}. น. เรียกอาหารการกินของนักบวช ว่า ของขบฉัน. ขบปัญหา ก. คิดแก้ปัญหา. ขบเผาะ ว. เรียกผลมะม่วงอ่อน ๆ ขนาดหัวแม่มือ ว่า มะม่วงขบเผาะ หมายเอาเสียงเวลาเอาฟันขบดังเผาะ: โดยปริยายเรียกวัยของเด็กหญิงที่เพิ่งเริ่มแตกเนื้อสาว ว่า วัยขบเผาะ. ขบไม่แตก ก. คิดไม่ออก, แก้ไม่ตก, {ใช้แก่ปัญหา}.