กลับ
คำว่า
ขมุดขมิด
ความหมาย
[ขะหฺมุดขะหฺมิด] ว. กระหมุดกระหมิด, หวุดหวิด: บิดกระหมวด: ไม่แน่น, ไม่ถึง, ไม่ถนัด.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ขมุบ
- [ขะหฺมุบ] ก. กระหมุบ, กระดุบกระดิบ, ทำปากหมุบ ๆ: เต้นตุบ ๆ อย่างชีพจรเต้น. ขมุบขมิบ [ขะหฺมุบขะหฺมิบ] ก. อาการที่ริมฝีปากเผยอขึ้นและหุบลงโดยเร็ว, อาการของปากที่พูดอย่างไม่ออกเสียง, เช่น ทำปากขมุบขมิบ สวดมนต์ขมุบขมิบ, กระหมุบกระหมิบ หรือ หมุบหมิบ ก็ว่า.
ขมุม
- [ขะหฺมุม] น. ผึ้ง. {ข. ฆฺมุํ}.
ขย-
- [ขะยะ-] {แบบ} น. ความสิ้นไป, ความเสื่อมไป, โดยมากใช้ในสมาส เช่น ขยธรรม อาสวักขยญาณ, ถ้าใช้โดด ๆ หรือเป็นคำท้ายสมาส เป็น ขัย เช่น อายุขัย. {ป.}.
ขยด
- [ขะหฺยด] ก. ถด, ถอย, กระเถิบ, เลื่อนจากที่เดิม, เช่น ทวารวังในว่าใกล้ ฤๅแลวันนี้ไสร้ ขยดออกรื้อดูไกลบารนีฯ {ลอ}, ใช้ว่า กระหยด ก็มี เช่น กระหยดเข้านางเจ้าแม่ทรงศาสตราชัย {มโนห์รา}.
ขยม
- [ขะหฺยม] น. ขยุม, ข้า, บ่าว. {โบ} ส. ขยุม, ฉัน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. {ข. ขฺญุํ}.