ความหมาย

• 
  

  [ขฺวั้น] {ถิ่น–อีสาน, ปักษ์ใต้} น. หัวขั้ว เช่น และผูกเป็นขวั้นแขวนวง {สมุทรโฆษ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขวับ ๑, ขวับเขวียว - [ขฺวับ, ขฺวับเขฺวียว] ว. เสียงหวดไม้เรียว.

• ขวับ ๒ - [ขฺวับ] ว. เร็ว, ทันที, เช่น เหลียวขวับ.

• ขวา - [ขฺวา] ว. ตรงข้ามกับ ซ้าย, ถ้าหันหน้าไปทางทิศตะวันออก ด้านทิศใต้เรียกว่า ด้านขวามือ ด้านทิศเหนือ เรียกว่า ด้านซ้ายมือ, ถ้าหันหลังไปทางต้นนํ้าหรือยอดนํ้า ด้านขวามือเรียกว่า ฝั่งขวา ด้านซ้ายมือเรียกว่า ฝั่งซ้าย, คู่กับซ้าย แต่ใหญ่กว่าหรือสำคัญกว่า เช่น มเหสีฝ่ายขวา อัครสาวกฝ่ายขวา. {การเมือง} น. เรียกกลุ่มที่มีอุดมคติทางการเมืองการเศรษฐกิจเป็นต้นโน้มไปทางอนุรักษนิยมว่า ฝ่ายขวา.

• ขวาก - [ขฺวาก] น. ไม้หรือเหล็กเป็นต้นมีปลายแหลมสำหรับปักหรือโปรยเพื่อดักหรือให้ตำผู้ผ่านเข้าไป. ขวากหนาม น. อุปสรรค, เครื่องขัดข้อง, เครื่องขัดขวาง.

• ขวากไก่ - ดู เขี้ยวงู {๒}.