กลับ
คำว่า
ขวาด ๒
ความหมาย
[ขฺวาด] ว. วุ่น, ยุ่ง, เช่น มันจะมาเตือนตั้งก่อความขวาด {ม. ร่ายยาว ชูชก}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ขวาน ๑
- [ขฺวาน] น. เครื่องมือสำหรับตัด ฟัน ผ่า ถากไม้ทำด้วยเหล็กมีสันหนาใหญ่, ถ้าบ้องที่หัวบิดได้ สำหรับตัดและถาก เรียกว่า ขวานโยน ขวานปูลู หรือ ขวานปุลู, ถ้าด้ามสั้น สันหนา มีบ้องยาวตามสัน เป็นเครื่องมือของช่างไม้ ใช้ตัด ถาก ฟัน เรียกว่า ขวานหมู, ถ้าด้ามยาว ใบขวานใหญ่ เรียกว่า ขวานผ่าฟืน: หมอนที่ทำหน้าตัดเป็นรูปสามเหลี่ยมคล้ายขวาน ใช้อิง เรียกว่า หมอนขวาน. ขวานผ่าซาก {สำ} ว. โผงผางไม่เกรงใจใคร {ใช้แก่กริยาพูด}. ขวานฟ้า น. ขวานที่ทำด้วยหินในยุคหิน เชื่อกันว่าตกลงมาจากฟ้าเมื่อเวลาฟ้าผ่า. ขวานหิน น. ขวานที่ทำด้วยหินในยุคหิน.
ขวาน ๒
- [ขฺวาน] น. ชื่อหอยนํ้าจืดกาบคู่หลายชนิดในวงศ์ Corbiculidae รูปเปลือกคล้ายสามเหลี่ยม มีสันและร่องในแนวขนานขอบเปลือก สีเขียวเข้ม ม่วงอมดำ เขียวอมเหลือง เช่น ชนิด Corbicula javanica {Mousson}, ทราย ก็เรียก.
ขวายขวน
- [ขฺวายขฺวน] ก. หมั่นเสาะแสวงหาเพิ่มเติมโดยไม่ยอมอยู่นิ่ง, ขวนขวาย ก็ว่า.
ขวาว
- [ขฺวาว] ดู ขว้าว.
ขว้าว
- [ขฺว้าว] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Haldina cordifolia {Roxb.} Ridsdale ในวงศ์ Rubiaceae ขึ้นในป่าเบญจพรรณทั่วไป ลำต้นสูงใหญ่ ใบมนรูปหัวใจ ปลายแหลม ดอกสีเหลือง คล้ายดอกกระทุ่ม แต่เล็กกว่า เนื้อไม้สีเหลือง ละเอียด ใช้ทำฝาบ้าน เครื่องเรือน เครื่องกลึง และเครื่องแกะสลัก, กว้าว ขวาว หรือ คว่าว ก็เรียก.