ความหมาย

• 
  

  [ขัก] น. แรด เช่น พยัคฆขัคศฤงคาล {สรรพสิทธิ์}. {ป. ขคฺค: ส. ขฑฺค}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขัค ๒ - {แบบ} น. ขรรค์ เช่น สุรขัคอนันต์ {สมุทรโฆษ}. {ป. ขคฺค: ส. ขฑฺค}.

• ขัง - ก. ให้อยู่ในที่ล้อมเช่นกรง คอก หรือเล้า เป็นต้น, ให้อยู่ในที่ซึ่งกันไว้ เช่น ขังนํ้า: {กฎ} กักขังจำเลยหรือผู้ต้องหาโดยศาล. ขังข้อ ก. ตัดกระบอกไม้ไผ่เป็นต้น ให้มีข้อติดอยู่ข้างหนึ่ง. ขังปล้อง ว. ลักษณะกระบอกที่ตัดให้มีข้อติดอยู่ทั้ง ๒ ข้าง โดยฝานข้าง ๆ ทั้ง ๒ ข้างให้เป็นขาแล้วผ่าตลอดด้านหนึ่ง เพื่อทำเป็นตะขาบเป็นต้น. ขังหน่วย ว. เรียกนํ้าตาที่ปริ่มอยู่ที่ขอบตาเมื่อร้องไห้ ว่า นํ้าตาขังหน่วย, น้ำตาคลอหน่วย หรือ น้ำตาล่อหน่วย ก็ว่า.

• ขังขอก - น. ชาวเมือง.

• ขัช, ขัชกะ - [ขัด, ขัดชะกะ] {แบบ} น. อาหารควรเคี้ยว เช่น ตั้งขัชกโภชนาหาร {ม. ร่ายยาว ชูชก}. {ป. ขชฺช, ขชฺชก}.

• ขัณฑ- - [ขันทะ-] น. ภาค, ตอน, ท่อน, ส่วน, ก้อน, ชิ้น. {ป., ส. ขณฺฑ}. ขัณฑสกร [ขันทดสะกอน] {โบ} น. นํ้าตาลกรวด, เครื่องยาไทยอย่างหนึ่งคล้ายนํ้าตาลกรวด, นํ้าตาลชนิดหนึ่งเชื่อกันว่าเกิดที่ใบบัว, เช่น เมื่อเวลาพุ่มไม้มีดอกออกตระการบานเต็มที่พร้อมฤดู เสาวคนธรสเรณูโรยร่วงลงบนใบอุบล ซึ่งลอยลาดดาดาษอยู่บนหลังน้ำ เมื่อล่วงเวลากาลก็ก่อเกิดโอชะวิเศษหวานเป็นมธุรส มีนามกำหนดเรียกว่า โบกขรมธุ ผู้เรียนรู้ลุในตำราแพทยศาสตร์ ย่อมสืบเสาะแสวงหามาประกอบใช้ในการโอสถ มีนามปรากฏเรียกว่า ขัณฑสกร {ม. ร่ายยาว จุลพน}. {ป. ขณฺฑสกรา: ส.ขณฺฑศรฺกรา}. ขัณฑสีมา น. เขตแดน, เขตแดนส่วนหนึ่ง ๆ. {ป., ส.}.