ความหมาย

• 
  

  น. ชื่อท่ารำแบบหนึ่ง โดยมือทั้งสองตั้งวง ไขว้แขน ระดับอก ลำตัวตั้งตรง หน้าตรง เอียงศีรษะข้างใดก็ได้.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ขัดมอน - ดู หญ้าขัด. ขัดมอนตัวผู้ ดู หญ้าขัดหลวง ที่ หญ้าขัด. ขัดมอนหลวง ดู หญ้าขัดหลวง ที่ หญ้าขัด.

• ขัตติย- - [-ยะ-] น. พระเจ้าแผ่นดิน. {ป.}. ขัตติยมานะ น. การถือตัวว่าเป็นกษัตริย์หรือเชื้อสายกษัตริย์.

• ขั้น - น. ชั้นที่ทำลดหลั่นกันเป็นลำดับ เช่น ขั้นบันได: ลำดับ, ตอน, เช่น ในขั้นนี้.

• ขัน ๑ - น. ภาชนะสำหรับตักหรือใส่นํ้า มีหลายชนิด. ขันข้าวบาตร น. ขันเชิงสำหรับใส่ข้าวตักบาตร. ขันเชิง น. ขันชนิดที่มีเชิง. ขันน้ำพานรอง น. ขันน้ำที่มีพานรองรับ.ขันลงหิน น. ขันที่ทำด้วยโลหะผสมทองแดงกับดีบุก แล้วขัดให้เป็นมัน. ขันสาคร น. ขันขนาดใหญ่ทำด้วยโลหะผสม ได้แก่ สัมฤทธิ์ ทองเหลือง ตัวขันเป็นทรงลูกมะนาวตัด ก้นขันมีเชิง ข้างขันทำเป็นรูปหน้าสิงโตปากคาบห่วงซึ่งใช้เป็นหูหิ้วข้างละหู ใช้บรรจุน้ำสำหรับทำน้ำมนต์ หรือสำหรับผู้มีบรรดาศักดิ์ใช้อาบ. ขันเหม น.ขันชนิดที่เล็กกว่าขันเชิงเล็กน้อย ใส่ข้าวสารไว้ในขันสำหรับปักแว่นเวียนเทียน.

• ขัน ๒ - ก. ทำให้ตึงหรือให้แน่นด้วยวิธีหมุนกวดเร่งเข้าไป เช่น ขันชะเนาะ ขันเกลียว. ว. แข็งแรง, กล้าหาญ, เช่น กูนี้คนขัน จะขามคนใด {สมุทรโฆษ}. ขันกว้าน [-กฺว้าน] ก. ฉุดด้วยกว้าน, กว้าน ก็เรียก. ขันชะเนาะ ก. บิดลูกชะเนาะให้ตึง. ขันต่อ ก. กล้าต่อ. {กฎ} น. การต่อรองซึ่งได้เสียกันโดยอาศัยเหตุการณ์ในอนาคตที่ไม่แน่นอนเป็นข้อแพ้ชนะ. ขันสมอ [-สะหฺมอ] ก. หมุนเครื่องเอาสมอขึ้น. ขันสู้ ก. แข่งเข้าสู้, กล้าสู้. ขันอาสา ก. เสนอตัวเข้ารับทำโดยเต็มใจ, กล้าอาสา.