ก. ทำให้ตึงหรือให้แน่นด้วยวิธีหมุนกวดเร่งเข้าไป เช่น ขันชะเนาะ ขันเกลียว. ว. แข็งแรง, กล้าหาญ, เช่น กูนี้คนขัน จะขามคนใด {สมุทรโฆษ}. ขันกว้าน [-กฺว้าน] ก. ฉุดด้วยกว้าน, กว้าน ก็เรียก. ขันชะเนาะ ก. บิดลูกชะเนาะให้ตึง. ขันต่อ ก. กล้าต่อ. {กฎ} น. การต่อรองซึ่งได้เสียกันโดยอาศัยเหตุการณ์ในอนาคตที่ไม่แน่นอนเป็นข้อแพ้ชนะ. ขันสมอ [-สะหฺมอ] ก. หมุนเครื่องเอาสมอขึ้น. ขันสู้ ก. แข่งเข้าสู้, กล้าสู้. ขันอาสา ก. เสนอตัวเข้ารับทำโดยเต็มใจ, กล้าอาสา.