ก. เอาของแลกเงินตรา, โอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้แก่กันโดยตกลงกันว่าผู้รับโอนจะใช้ราคาแห่งทรัพย์สินนั้น มีหลายลักษณะ คือ ชำระเงินในขณะที่ซื้อขายกันเรียกว่า ขายเงินสด, ขายโดยยอมเก็บเงินอันเป็นราคาของในวันหลัง เรียกว่า ขายเชื่อ, {เลิก} เอาเงินเขามาโดยยอมตนเข้ารับใช้การงานของเจ้าเงิน เรียกว่า ขายตัวลงเป็นทาส. ขายขาด ก. ขายไม่รับคืน. ขายเงินเชื่อ, ขายเชื่อ ก. ขายโดยยอมเก็บเงินอันเป็นมูลค่าในวันหลัง. ขายเงินผ่อน ก. ขายโดยผู้ซื้อชำระเงินเป็นงวด ๆ.ขายเงินสด ก. ขายโดยผู้ซื้อชำระเงินในขณะที่ซื้อขายกัน. ขายชาติ ก. ขยายความลับประเทศชาติของตนแก่ศัตรูหรือเอาใจออกหากไปเข้ากับศัตรู เพราะเห็นแก่สินจ้างหรือสิ่งตอบแทนเพื่อทำลายล้างประเทศชาติของตน, ขายบ้านขายเมือง ก็ว่า. ขายชื่อ ก. เอาชื่อเข้าแลกในทำนองขาย, ไม่รักชื่อ, ทำให้เสียชื่อเสียง, ถ้าเอาชื่อผู้อื่นไปแอบอ้างหาผลประโยชน์ เรียกว่า เอาชื่อไปขาย. ขายตรง ก. ขายสินค้าโดยมีตัวแทนนำไปเสนอขายผู้ซื้อโดยตรงไม่ผ่านร้านค้า เช่น ธุรกิจขายตรงกำลังได้รับความนิยมอยู่ในขณะนี้. {กฎ} น. การทำตลาดสินค้าหรือบริการในลักษณะของการนำเสนอขายต่อผู้บริโภคโดยตรง. ขายตัว ก. เอาตัวแลกเงิน, เอาชื่อเสียงแลกเงิน. ขายตามคำพรรณนา {กฎ} น. การซื้อขายที่คู่สัญญาตกลงซื้อขายทรัพย์สินตามลักษณะและคุณภาพที่ผู้ขายได้บรรยายไว้อย่างละเอียด. ขายตามตัวอย่าง {กฎ} น. การขายที่คู่สัญญาตกลงซื้อขายทรัพย์สินตามที่ผู้ขายได้นำทรัพย์สินมาแสดงให้ดูเป็นตัวอย่าง. ขายทอดตลาด {กฎ} น. การขายทรัพย์สินที่กระทำโดยเปิดเผยแก่บุคคลทั่วไปด้วยวิธีเปิดโอกาสให้ผู้ซื้อสู้ราคากัน ผู้ใดให้ราคาสูงสุดและผู้ทอดตลาดแสดงความตกลงด้วยเคาะไม้หรือด้วยกิริยาอย่างอื่นตามจารีตประเพณีในการขายทอดตลาด การซื้อขายนั้นย่อมเป็นอันสมบูรณ์. ขายบ้านขายเมือง ก. ขายชาติ. ขายปลีก ก. ขายเป็นส่วนย่อย, ขายตรงแก่ผู้บริโภคใช้สอย. ขายผ้าเอาหน้ารอด {สำ} ก. ยอมเสียสละแม้แต่ของจำเป็นที่ตนมีอยู่ เพื่อรักษาชื่อเสียงของตนไว้, ทำให้สำเร็จลุล่วงไป เพื่อรักษาชื่อเสียงของตนไว้.ขายเผื่อชอบ {กฎ} น. การซื้อขายที่มีเงื่อนไขว่าให้ผู้ซื้อได้มีโอกาสตรวจดูทรัพย์สินก่อนรับซื้อ. ขายฝาก {กฎ} น. การซื้อขายซึ่งกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินตกไปยังผู้ซื้อ โดยมีข้อตกลงกันว่าผู้ขายอาจไถ่ทรัพย์นั้นคืนได้ภายในเวลาที่กำหนดกันไว้. ขายไม่ออก {สำ } ก. ไม่มีใครมาขอแต่งงาน เช่น ลูกสาวคนเล็กอายุ ๓๐ ปีแล้ว ยังขายไม่ออกเลย. ขายส่ง ก. ขายเป็นจำนวนมาก ๆ แก่ร้านค้าย่อยหรือร้านที่เป็นลูกค้าประจำ. ขายหน้า, ขายหน้าขายตา ก. อับอาย. ขายหน้าวันละห้าเบี้ย{สำ} ก. ทำให้ต้องอับอายขายหน้าอยู่ทุกวัน. ขายหู ก. ไม่ฟัง, ฟังแล้วละอาย ไม่อยากฟัง เช่น ดอกขายหู ขายตา ดอกบนำ พารู้ ขจรข่าวถึงท้าวผู้พ่อไท้ทั้งสอง {ลอ}. ขายหูขายตา {แบบ} ก. ได้ยินได้เห็นแล้วรู้สึกอายไม่อยากฟังไม่อยากเห็น เช่น ดอกขายหูขายตาดอกบนำพารู้ {ลอ}, ใช้ว่า ไขหูไขตา ก็มี. ขายเหมา [-เหฺมา] ก. ขายเป็นจำนวนรวมทั้งหมด. {กฎ} น. การขายซึ่งผู้ซื้อตกลงซื้อทรัพย์สินที่ผู้ขายเสนอขายหมดทั้งจำนวนในราคาตามที่ตกลงกัน.