ความหมาย

• 
  

  {กลอน} ว. เสียงดังเกรียว ๆ เช่น ก็ร้อง กระเกรียวเฉียวฉาว {สุธน}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระเกรี้ยว - {กลอน} ว. เสียงขบฟันเกรี้ยว ๆ เช่น คุกคามขบฟันกระเกรี้ยว {ม. คำหลวง ฉกษัตริย์}.

• กระเกลือก - {กลอน} ก. เกลือกไปมา เช่น กลํ่าตากระเลือก กระเกลือกกลอกตากลม {ลอ}.

• กระเง้ากระงอด - ว. ทำกิริยาให้เอาใจ, เง้างอด หรือ เง้า ๆ งอด ๆ ก็ว่า.

• กระเจอะกระเจิง - {วรรณ} ก. กระเจิดกระเจิง, กระเซอะกระเซิง, เช่น เฒ่าก็เที่ยวสัญจรกระเจอะกระเจิง {ม. ร่ายยาว ชูชก}.

• กระเจา - น. {๑} ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดในสกุล Corchorus วงศ์ Tiliaceae ขึ้นอยู่ในที่ลุ่ม เปลือกต้นเหนียว เมื่อลอกออกแล้ว เรียกว่า ปอ เช่น ปอกระเจาฝักกลม {C. capsularis L.} ผลป้อม เปลือกย่นเป็นตุ่ม ๆ ใบใช้เป็นอาหารได้, พายัพเรียก เส้ง, และปอกระเจาฝักยาว {C. olitorius L.} ฝักยาวเรียวมีสันตามยาว, เมล็ดของปอทั้ง ๒ ชนิดนี้มีพิษ ปอใช้ทำกระสอบ. {๒} ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง. {ดู กระเชา}.