[คนทันพะ-, คนทับพะ-, คนทัน] น. ชาวสวรรค์พวกหนึ่ง เป็นบริวารท้าวธตรฐ มีความชำนาญในวิชาดนตรีและขับร้อง. {ส. คนธฺ รวฺ : ป. คนธฺพพฺ }. คนธรรพวิวาห์ [คนทันพะ-] น. การได้เสียเป็นผัวเมียกันเองโดยไม่แต่งงาน. {ส. คนฺธรฺววิวาห}. คนธรรพศาสตร์[คนทับพะ-] น. วิชาดนตรีและขับร้อง. {ส. คนฺธรฺวเวท ว่า วิชาดนตรี}.