ความหมาย

• 
  

  [คฺรา] น. ครั้ง, คราว, หน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• คร่า - [คฺร่า] ก. ฉุดลากไปอย่างไม่ปรานี เช่น ถ้าเจรจาถึง ๒ ครั้งไซ้ให้คร่ามือออกไปจากพระโรงแลให้ห้ามเฝ้าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว {สามดวง}, ท่านให้มาว่ากล่าวร้องฟ้องณะโรงสานตามกระบินเมืองอย่าให้ตีด่าฉุดคร่าเอาโดยกำลังเองศักอันเลย {สามดวง}: โดยปริยายหมายความว่า พรากเอาไป ในคำว่า คร่าชีวิต เช่น โรคไข้หวัดนกคร่าชีวิตคนไปเป็นจำนวนมาก.

• คราก - [คฺราก] ก. ยืดขยายออกแล้วไม่คืนตัว เช่น กระเพาะคราก ท้องคราก: สึกกร่อน เช่น รูกลอนคราก รูรอดคราก: กระดูกตะโพกเคลื่อนที่แยกออก เรียกว่า ตะโพกคราก.

• คราง ๑ - [คฺราง] ก. ร้องเบา ๆ เรื่อย ๆ ด้วยความเจ็บปวดหรือเสียใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำครวญ เป็น ครวญคราง: ร้องเสียงลากยาว ๆ อย่างเสียงฟ้าร้อง เช่น อัมพรอุทรคราง เรียมคร่ำครวญแม่ {นิ. นรินทร์}.

• คราง ๒ - [คฺราง] น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่บางชนิดในสกุล Scapharca วงศ์ Arcidae ลักษณะคล้ายหอยแครงแต่ขนาดใหญ่กว่า ด้านนอกเปลือกมักมีเส้นคล้ายขน เช่น ชนิด S. inequivalvis {Bruguière}, แครงขน ก็เรียก.

• คราญ - [คฺราน] ว. งาม, สวย, น่ารัก, ใช้ประสมกับคำอื่น เช่น นงคราญ สะคราญ.