กลับ
คำว่า
ครืน ๑
ความหมาย
[คฺรืน] ดู ครึน.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ครืน ๒
- [คฺรืน] ว. เสียงดังลั่นเช่นฟ้าร้อง.
ครืน ๓, ครื้น, ครืนค
- [คฺรืน, คฺรื้น, -คฺรั่น] ว. เอิกเกริก, กึกก้อง, สนั่น, มากด้วยกัน.
ครื้นเครง
- [คฺรื้นเคฺรง] ว. เสียงดังครึกครื้น, เครงครื้น ก็ว่า, สนุกสนาน เช่น หัวเราะกันอย่างครื้นเครง, มีอารมณ์สนุกสนาน เช่น เขาเป็นคนครื้นเครง.
ครื้นครึก
- [คฺรื้นคฺรึก] ว. ครึกครื้น, รื่นเริง, สนุกสนาน, เอิกเกริก.
ครือ ๑
- [คฺรือ] {โบ} ก. คือ.