[คะรุ] ว. หนัก, ใช้ในตำราฉันทลักษณ์ หมายถึงพยางค์ที่มีเสียงหนัก ได้แก่ พยางค์ที่ประกอบด้วยสระเสียงยาวและสระเกินทั้ง ๔ คือ สระอำ ใอ ไอ เอา เช่นตา ดำ {สระอำ ถือเป็น ครุ ก็ได้ ลหุ ก็ได้} และพยางค์ที่มีตัวสะกดทั้งสิ้น เช่น หัด เรียน ใช้เครื่องหมาย ั แทน, คู่กับ ลหุ ซึ่งใช้เครื่องหมาย ุ แทน. {ป. ครุ ว่า หนัก: สำคัญ, ควรเคารพ, มีค่าสูง: ส. คุรุ ว่า หนัก: สำคัญ, ควรเคารพ, มีค่าสูง}. ครุกรรม [คะรุกำ ] น. กรรมหนักมีทั้งฝ่ายกุศลและอกุศล, การได้บรรลุฌานสมาบัติเป็นครุกรรมฝ่ายกุศล การกระทำ อนันตริยกรรมเป็นครุกรรมฝ่ายอกุศล. ครุภัณฑ์ [คะรุพัน] น. ของที่ใช้ทนทาน เช่น ตู้ โต๊ะ เก้าอี้.