[คฺล่อง] ว. สะดวก เช่น หายใจได้คล่องขึ้น, ว่องไว เช่น เด็กคนนี้ใช้คล่อง, ไม่ฝืด เช่น คล่องคอ, ไม่ติดขัด เช่น พูดคล่อง. คล่องแคล่ว ว. ว่องไว, สามารถทำได้รวดเร็ว, แคล่วคล่อง ก็ว่า. คล่องตัว ว. เคลื่อนไหวไปได้สะดวก, เป็นไปได้โดยสะดวกไม่ติดขัด. คล่องปาก ว. เจนปาก, ขึ้นปาก ก็ว่า. คล่องมือ ว. ถนัดมือ,เหมาะกับมือ, เช่น มีดเล่มนี้ใช้คล่องมือ: สะดวก, ไม่ขาดแคลน, เช่น เขามีเงินใช้คล่องมืออยู่เสมอ.