ความหมาย

• 
  

  [คฺลางแคฺลง] ก. แคลงใจ, ไม่แน่ใจหรือวางใจลงไปได้เพราะออกจะสงสัย, แคลงคลาง ก็ว่า, บางทีก็พูดสั้น ๆ ว่า แคลง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• คลาด - [คฺลาด] ก. เคลื่อนจากที่หมาย, เคลื่อนจากกำหนดเวลา: ไม่พบ ในคำว่า คลาดกัน. คลาดเคลื่อน [-เคฺลื่อน] ก. ผิดจากความเป็นจริง, ไม่ตรงตามความเป็นจริง, เคลื่อนคลาด ก็ว่า. คลาดแคล้ว [-แคฺล้ว] ก. รอดไป, พ้นไป, แคล้วคลาด ก็ว่า.

• คลาน - [คฺลาน] ก. เคลื่อนไปด้วยมือและเข่าอย่างเด็ก: กริยาที่ใช้มือทั้ง ๒ และเข่าทั้ง ๒ ทาบพื้นแล้วเคลื่อนไปเรียกว่า คลานสี่ตีน หรือ คลานสี่เท้า: กิริยาที่เคลื่อนไปด้วยเข่า เรียกว่า คลานเข่า, เคลื่อนไปด้วยเข่าและศอกเรียกว่า คลานศอก: กิริยาที่เดินไปอย่างช้า ๆ ของสัตว์บางชนิด เช่น เต่า จระเข้, เคลื่อนไปอย่างช้า ๆ เช่น รถยนต์ค่อย ๆ คลานไป.

• คลาย - [คฺลาย] ก. ทำให้หลวม, ขยายให้หลวม, เช่น คลายนอต คลายเกลียวเชือก: ลดลง, ทุเลา, บรรเทาลง, เช่นคลายทุกข์ คลายรัก พิษไข้คลาย คลายกังวล. คลายคล้าย, คล้ายคล้าย ก. เคลื่อนเรื่อย ๆ ไป,คล้อย, เช่น หมอมิกลัวกลายจระคล่าย เข้าป่าไปคลายคล้ายด่วนดั้นโดยทาง {ลอ}, คลี่ไคลพลคล้ายคล้ายแลนา {ลอ}: {ถิ่น–พายัพ} ย้าย. {อะหม คล้ายคล้าย ว่า โดยลำดับ}. คลายเคล่ง [-เคฺล่ง] {โบ: กลอน} ก. ขยายตรงออกไป, เดินตรงไป, เช่น ครองคลายเคล่งอาศรมบทนั้น {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}.

• คล้าย, คล้าย ๆ, คล้า - [คฺล้าย, -คฺลึง] ว. เกือบเหมือน.

• คล่าว - [คฺล่าว] {กลอน} ก. ไหล, หลั่งไหล, เช่น บางบ่รับคำคล้อง คล่าวน้ำตาคลอ {นิ. นรินทร์}.