ความหมาย

• 
  

  [คฺลุ้ม] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Donax grandis {Miq.} Ridl. ในวงศ์ Marantaceae ต้นสูงถึง ๓ เมตร สีเขียวเข้ม แตกแขนงตอนปลาย ผิวแข็ง ใช้สานเสื่อได้ ใบคล้ายคล้าแต่ขนาดใหญ่กว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ควง - ก. แกว่งหรือทำให้หมุนไปโดยรอบ เช่น ควงกระบองควงดาบ ควงจาน, เดินเข้าคู่คลอเคลียกันไป เรียกว่า เดินควงกัน: รวมหรือโยงเข้าในกลุ่มเดียวกัน เช่น เครื่องหมายปีกกาใช้ควงคำ หรือข้อความซึ่งอยู่คนละบรรทัดเข้าด้วยกัน: โดยปริยายหมายถึงคบหาสนิทสนมในเชิงคู่รัก เช่น คู่นี้ควงกันมาหลายปีแล้ว: เข้าคู่ไปด้วยกัน เช่น ควงกันไปเที่ยว. น. เรียกตะปูที่มีเกลียว ว่า ตะปูควง, เรียกเครื่องมือที่ใช้ไขตะปูควง ว่า ไขควง: เครื่องมือสำหรับอัดใบลานเป็นต้นให้แน่น: บริเวณ เช่น ในควงไม้ศรีมหาโพธิ์. ควงแขน ก. เอาแขนคล้องกัน. ควงสว่าน [-สะหฺว่าน] ก. อาการที่หมุนเหมือนเกลียวสว่าน เช่น เครื่องบินควงสว่าน.

• ควณ - ก. คำนวณ เช่น ขับควณทวนเทียบด้วยตำราพิเคราะห์พระชันษาชะตาเมือง {อิเหนา}.

• ควน - {ถิ่น–ปักษ์ใต้} น. เนิน, เขาดิน. {ม. gual, guar}.

• ควบ ๑ - ก. เอารวมเข้าเป็นอันเดียวกันหรือเข้าคู่กัน เช่น ควบเชือก ควบด้าย สอบควบ กินยาควบกัน. ควบคุม ก. กวดขันให้เป็นไปตามระเบียบกฎเกณฑ์ที่ตั้งไว้ เช่น ควบคุมเวลา ควบคุมเสียง ควบคุมราคาสินค้า: {กฎ} การคุมหรือกักขังผู้ถูกจับโดยพนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจในระหว่างสืบสวนและสอบสวน. ควบคู่ ก. เข้าคู่กัน, ทำพร้อมกัน, เช่น เขาเรียนหนังสือควบคู่กับทำงาน.

• ควบ ๒ - ก. อาการที่วิ่งเต็มที่จนดูเหมือนเท้าหรือล้อไม่ติดดิน. ควบม้า ก. อาการที่คนขี่หลังม้ากระตุ้นให้ม้าวิ่งไปอย่างเร็ว.