น. มูลค่าหรือราคาของสิ่งใด ๆ ทั้งที่เป็นรูปธรรมและนามธรรม ที่มีประโยชน์ในทางใช้สอย แลกเปลี่ยนหรือทางจิตใจเป็นต้น บางอย่างก็ประเมินเป็นเงินได้บางอย่างก็ประเมินเป็นเงินไม่ได้ เช่น ทองคำ เป็นของมีค่า เวลามีค่ามาก: จำนวนเงินที่เป็นราคาสิ่งของหรือบริการเป็นต้น เช่น ค่าจ้าง ค่าเช่า ค่าโดยสาร ค่าอาหาร: {คณิต} จำนวนหรือตัวเลขที่ระบุปริมาณหรือขนาดของตัวแปร: {สำ} เรียกสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่มีคุณค่ามากจนไม่อาจประเมินเป็นเงินได้ว่า เป็นสิ่งที่หาค่ามิได้. ค่าขึ้นศาล {กฎ} น. ค่าธรรมเนียมศาลในการยื่นคำฟ้อง.ค่าครองชีพ น. ค่าใช้จ่ายในการดำรงชีพ. ค่าจ้าง {กฎ} น. เงินทุกประเภทและผลประโยชน์อย่างอื่น ที่นายจ้างจ่ายหรือให้แก่ลูกจ้างเป็นค่าตอบแทนการทำงาน. ค่าเช่า {กฎ} น. ค่าตอบแทนที่ผู้เช่าจ่ายให้แก่ผู้ให้เช่า เพื่อเป็นการตอบแทนที่ได้ใช้หรือได้รับประโยชน์ในทรัพย์สินที่เช่า. ค่าตัว น. ราคาที่กำหนดขึ้นเพื่อซื้อขายทาสในสมัยโบราณ, ต่อมาหมายถึงราคาที่กำหนดขึ้นตามความสำคัญหรือความสามารถของบุคคล. ค่าไถ่{กฎ} น. ทรัพย์สินหรือประโยชน์ที่เรียกเอา หรือให้เพื่อแลกเปลี่ยนเสรีภาพของผู้ถูกเอาตัวไป ผู้ถูกหน่วงเหนี่ยวหรือผู้ถูกกักขัง. ค่าทดแทน {กฎ} น. เงินหรือสิ่งอื่นที่กฎหมายกำหนดให้ต้องชำระ หรือชดใช้เพื่อทดแทนความเสียหายจากการผิดสัญญา การละเมิดสิทธิหรือการล่วงล้ำสิทธิของบุคคล หรือการอื่น เช่นในกรณีลูกจ้างได้รับอันตรายจากการทำงาน. ค่าธรรมเนียม {กฎ} น. เงินหรือประโยชน์อย่างอื่นที่เรียกเก็บตามกฎหมาย เนื่องจากการให้บริการของหน่วยงานของรัฐ เช่น ค่าธรรมเนียมศาล ค่าธรรมเนียมการส่งออกตามพระราชบัญญัติกองทุนสงเคราะห์เกษตรกร ค่าธรรมเนียมการจดทะเบียนสิทธิและนิติกรรมตามประมวลกฎหมายที่ดิน. ค่าธรรมเนียมศาล {กฎ} น. ค่าธรรมเนียมที่ต้องชำระให้แก่ศาลในการดำเนินคดี. ค่าน้ำ {โบ} น. อากรจับสัตว์นํ้าซึ่งกำหนดตามแหล่งที่จับสัตว์น้ำซึ่งมีผู้ผูกอากรไว้ หรือเก็บจากเครื่องมือที่ใช้ เช่น โป๊ะ อวนยอ แห เบ็ดราว. ค่าน้ำนม น. เงินที่ฝ่ายชายต้องจ่ายให้แก่บิดามารดาฝ่ายหญิงในการสู่ขอเพื่อตอบแทนเป็นค่าที่ได้เลี้ยงดูมา, {โบ} นิยมใช้เข้าคู่กับคำ ข้าวป้อน เป็น ค่าน้ำนมข้าวป้อน เช่น ให้คิดเอาค่าน้ำนมเข้าป้อนค่าเลี้ยงรักษาแก่มันแลชายซึ่งภาเอาหญิงไปเลี้ยงนั้นให้มันช่วยหญิงเสียกึ่งหนึ่ง {สามดวง}: ปัจจุบันหมายถึงพระคุณของพ่อแม่ที่ได้เลี้ยงดูมา เช่น บวชตอบแทนค่าน้ำนม.ค่าน้ำร้อนน้ำชา น. เงินสินบนที่จ่ายให้เจ้าหน้าที่เพื่อให้ได้รับความสะดวกรวดเร็วในการติดต่องานหรือขอรับบริการ. ค่านิยม น. สิ่งที่บุคคลหรือสังคมยึดถือเป็นเครื่องช่วยตัดสินใจ และกำหนดการกระทำของตนเอง. ค่าปรับ ดู ปรับ. ค่าป่วยการ {กฎ} น. ค่าชดเชยการงานหรือเวลาที่เสียไป เช่น ค่าป่วยการพยาน.ค่าปากเรือ {โบ: เลิก} น. ค่าธรรมเนียมที่เก็บจากเรือบรรทุกสินค้าขาเข้าโดยวัดขนาดกว้างตอนกลางเรือเป็นกำหนด, ภาษีปากเรือ หรือ จังกอบเรือ ก็เรียก. ค่าเผา {โบ} น.ค่าธรรมเนียมดูเงินโดยใช้วิธีเผาเงินตราเพื่อพิสูจน์. ค่าภาคหลวง {กฎ} น. ค่าสิทธิซึ่งกฎหมายกำหนดให้ผู้ได้รับอนุญาตให้ทำการหาประโยชน์จากทรัพยากรของชาติต้องชำระให้แก่รัฐ เช่น ค่าภาคหลวงแร่ ค่าภาคหลวงไม้หวงห้าม. ค่ารายปี {กฎ} น. จำนวนเงินซึ่งทรัพย์สินนั้นสมควรให้เช่าได้ในปีหนึ่ง ๆ. ค่าฤชาธรรมเนียม [-รึชา-] {กฎ} น. ค่าธรรมเนียมที่กฎหมายบังคับให้ต้องเสียและค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ในการดำเนินคดีรวมถึงค่าป่วยการพยาน ค่าทนายความ และค่าธรรมเนียมศาลอื่น ๆ. ค่าล่วงเวลา {กฎ} น. เงินที่นายจ้างจ่ายให้แก่ลูกจ้างเป็นการตอบแทนการทำงานล่วงเวลาในวันทำงาน. ค่าสัมบูรณ์ {คณิต} น. ค่าของจำนวนจริงที่ไม่คำนึงถึงเครื่องหมาย เช่นค่าสัมบูรณ์ของ −๓ หรือ+๓ คือ ๓. {อ. absolute value}. ค่าสินไหมทดแทน {กฎ} น. สิ่งที่ให้หรือการกระทำที่ทำเพื่อชดใช้หรือทดแทนความเสียหายที่เกิดขึ้นแก่ทรัพย์สินหรือแก่บุคคลอันเนื่องมาจากการละเมิดหรือการผิดสัญญา รวมทั้งการคืนทรัพย์สินให้แก่ผู้เสียหายด้วย. ค่าเสมอภาค น. มูลค่าหรือราคาของหุ้น หรือหลักทรัพย์อื่นตามที่ตราไว้: มูลค่าแลกเปลี่ยนของหน่วยเงินตราสกุลหนึ่งที่เทียบเท่ากับมูลค่าแลกเปลี่ยนของหน่วยเงินตราอีกสกุลหนึ่ง. {อ. par value}. ค่าเสียหาย {กฎ} น.มูลค่าแห่งความเสียหายที่ผู้เสียหายพึงได้รับการชดใช้. ค่าหน้าดิน น. เงินกินเปล่าที่เจ้าของที่ดินเรียกจากผู้เช่าเป็นต้น เพื่อเป็นค่าตอบแทนการใช้ที่ดิน. ค่าหัว น. ราคาที่กำหนดไว้เป็นค่าเอาชีวิต.