ความหมาย

• 
  

  ก. กระเทือน เช่น เสียงดังโครมใหญ่ไม่กระเทื้อม {อภัย}: รู้สึกรู้สา เช่น ว่าเท่าไร ๆ ก็ไม่กระเทื้อม.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระเบง - {กลอน} ก. เบ่ง เช่น ระด่าวตึงกระเบงแขน {อนิรุทธ์}: ตะเบ็ง, กระเบญ ก็ใช้.

• กระเบญ - {กลอน} ก. กระเบง เช่น กุมกระบอง กระเบญหาญ {สมุทรโฆษ}.

• กระเบ็ดกระบวน - น. กระบิดกระบวน.

• กระเบน - น. ชื่อปลากระดูกอ่อนพวกหนึ่ง มีหลายชนิดหลายสกุล และหลายวงศ์ ทั้งขนาดเล็กและขนาดใหญ่ ลำตัวกว้างตั้งแต่ ๑๕-๓๐๐ เซนติเมตร ลำตัวแบนลงมากและต่อเนื่องกับครีบอกแผ่ออกด้านข้าง บางชนิดแผ่ออกไปจดด้านหน้าและด้านท้ายเกือบเป็นวงกลมดูคล้ายจานหรือว่าว บางชนิดแผ่ยื่นด้านข้างออกไปเป็นปีกคล้ายนกหรือผีเสื้อ และบางชนิดครีบอกแผ่ไปไม่ถึงส่วนหน้า ทำให้หัวแยกจากลำตัวและส่วนยื่นของหัวเป็นลอน มีเหงือก ๕ คู่ อยู่ด้านล่างของส่วนหัวบริเวณถัดจากส่วนท้ายของนัยน์ตามีรูเปิดข้างละช่องซึ่งด้านในติดต่อกับโพรงเหงือกและปาก หางส่วนมากเรียวสั้นบ้างยาวบ้าง มักมีผิวหยาบหรือขรุขระ บางพวกมีเงี่ยงอยู่บนหางตอนใกล้ลำตัว และมีต่อมน้ำพิษอยู่บริเวณโคนเงี่ยง เมื่อใช้เงี่ยงแทงจะปล่อยน้ำพิษออกมาด้วยทำให้คนหรือสัตว์ที่ถูกแทงรู้สึกปวด: เรียกชายผ้าที่เป็นส่วนกว้างของผ้านุ่งที่ประกบกันแล้วม้วนเฉียงสอดไปใต้หว่างขา ดึงขึ้นแล้วเอาชายไปเหน็บที่ขอบผ้านุ่งด้านหลังระดับบั้นเอว ว่า ชายกระเบน หรือ หางกระเบน: บริเวณปลายกระดูกสันหลังช้าง เหนือโคนหาง เช่น ผูกกระเบนสักหลาดถกล สัปทนแดงกางกั้ง {กฐินพยุห}. กระเบนเหน็บ น. ส่วนของร่างกายด้านหลังระดับบั้นเอว ตรงที่เหน็บชายกระเบน.

• กระเบนเนื้อดำ - ดู ยี่สน.