ก. ฉงน, คิดไม่ออกเพราะยุ่งยากซับซ้อน, ทำอะไรไม่ถูกเพราะยังตั้งสติไม่อยู่: อาการมึนเกิดเพราะหัวหรือบริเวณหน้าได้รับความกระทบกระเทือนอย่างแรงเป็นต้น. งงงวย ก. เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, มึนงง, งวยงง ก็ว่า. งงงัน ก. งงจนทำอะไรไม่ถูก. งงเป็นไก่ตาแตก {สำ} ก. งงมากจนทำอะไรไม่ถูก.