ความหมาย

• 
  

  น. ไม้รับกงพัดที่โคนเสา ๒ อันเพื่อกันไม่ให้เสาทรุดลงไปในหลุม.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• งัว ๔ - น. ชื่อปลาทะเลหลายชนิดหลายสกุล เช่น ในสกุล Triacanthus วงศ์ Triacanthidae, ในสกุล Monacanthusวงศ์ Monacanthidae, ในสกุล Balistes วงศ์ Balistidae, ในสกุล Anacanthus วงศ์ Anacanthidae มีทั้งขนาดเล็กและขนาดใหญ่ โดยเฉลี่ยยาว ๓๐ เซนติเมตร บางชนิดยาวได้ถึง ๗๕ เซนติเมตร ผิวหนังหยาบเหนียวหรือเป็นแผ่นกระดูกหนาเรียงติดต่อกัน ฟันเป็นแผ่น ใช้แทะเล็มหาอาหารตามแนวปะการังและพื้นท้องทะเล ก้านครีบหลังก้านแรกและครีบท้องเป็นแท่งกระดูกใหญ่คล้ายเขาสัตว์, บางชนิดมีชื่อเรียกว่า วัว หรือ กวาง.

• งัวเงีย - ก. อาการที่คนแรกตื่นยังง่วงอยู่.

• งัวเลีย ๑ - น. เรียกผมที่หน้าผากซึ่งตั้งชันขึ้นไปแล้วปลายย้อนกลับลงมา.

• งัวเลีย ๒ - ดู ไก่ไห้ {๑}.

• งัวซัง - น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Capparis thorelii Gagnep. ในวงศ์ Capparaceae ลำต้นมีหนามโค้ง ดอกสีชมพู.