ความหมาย

• 
  

  น. การสิ้นสุดคราวหนึ่ง ๆ, ลักษณนามเรียกการสิ้นสุดเช่นนั้น เช่น สวดจบหนึ่ง ตั้งนโม ๓ จบ. ก. สิ้นสุดคราวหนึ่ง ๆ เช่น จบชั้นไหน. จบเห่ {ปาก} ก. หมดเสียง: สิ้นท่า, หมดท่า: ยุติ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• จบ ๒ - ก. ยกของขึ้นหรือพนมมือเหนือหน้าผากเพื่อตั้งใจอุทิศให้เวลาทำบุญทำทาน: กิริยาที่ช้างชูงวงขึ้นเหนือหัวทำความเคารพ ในคำว่า ช้างจบ.

• จบ ๓ - ก. ต่อกัน, พบกัน, เช่น จับปลายเชือก ๒ เส้นมาจบกัน.

• จม - ก. หายลงไปหรืออยู่ใต้ผิวพื้น เช่น จมนํ้า จมดิน, โดยปริยายหมายความว่า เข้าลึก เช่น จมมีด จมเขี้ยว, หมกตัวหรือฝังตัวอยู่ เช่น จมอยู่ในห้องหนังสือ จมเลือด, ถอนทุนไม่ขึ้น เช่น ทุนจม, ยุบตัวลง เช่น สะบักจม: เรียกลวดลายที่ไม่เด่น ว่า ลายจม. {ปาก} ว. มาก เช่น วันนี้มีการบ้านจมเลย. จมเบ้า ว. อยู่กับที่เป็นเวลานาน ๆ.จมปลัก ก. ติดอยู่กับที่, ไม่ก้าวหน้า. จมไม่ลง {สำ} ก. เคยทำตัวใหญ่มาแล้วทำให้เล็กลงไม่ได้ {มักใช้แก่คนที่เคยมั่งมีหรือรุ่งเรืองมาก่อน เมื่อยากจนหรือตกอับลงก็ยังทำตัวเหมือนเดิม}.

• จ่ม - {ถิ่น–พายัพ, อีสาน} ก. บ่น. {จ่ม ไทดำ ว่า บ่น}.

• จมร, จมรี - ดู จามรี.