[จะระ-] {กลอน} ก. วางเฉย, อยู่เฉย, ไม่รู้สึกยินดียินร้าย, โบราณเขียนเป็น จรกล้าย ก็มี เช่น เออาศนไอสูรยเสียจรกล้าย {ยวนพ่าย}, แล้วก็น่งงเยียม่งงช่งงอยู่จรกล้าย ว่าเถ้าร้ายฤๅจะรู้กล {ม. คำหลวง กุมาร}.