[จะระทก, -เทิน] {กลอน} ก. สะทก, สะเทิน, งกเงิ่น: จับจด, โบราณเขียนเป็น จรเทิน ก็มี เช่น อ้าแม่อย่าจองจิตรจรเทิน ศุขเพลินภิรมย์สม {ดุษฎีสังเวย}.