ความหมาย

• 
  

  ก. กิริยาที่เอาภาชนะเช่นขันเอื้อมลงไปตักนํ้าขึ้นมาโดยแรง: อาการที่เอาพายพุ้ยนํ้าโดยเร็วอย่างพายเรือแข่ง: โดยปริยายหมายถึงกิริยาที่ตีหรือฟันสุดแขน เช่น จ้วงตี จ้วงฟัน. จ้วงจาบ ว. อาจเอื้อม, ล่วงเกินผู้อื่นด้วยวาจา,จาบจ้วง ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• จ๋วง - {ถิ่น–พายัพ} น. ต้นสนเขา. {ดู สน ๑}.

• จวง, จวงหอม - ดู เทพทารู, เทพทาโร. จวงจันทน์ น. เครื่องหอมที่เจือด้วยจวงและจันทน์.

• จ๋วงเครือ - {ถิ่น–พายัพ} น. ต้นรากสามสิบ. {ดู รากสามสิบ}.

• จวด - น. ชื่อปลาทะเลหลายชนิดและหลายสกุลในวงศ์ Sciaenidae มีทั้งขนาดเล็กและขนาดใหญ่ ปลายหัวอาจทู่หรือแหลม ปากเชิดมากน้อยหรืองุ้มตํ่า บ้างมีฟันแหลมคมหรือละเอียด หางเป็นรูปตัด มน หรือ กลม จนแม้กระทั่งแหลม โดยทั้งหมดขึ้นอยู่กับชนิดหรือขนาด ลำตัวมักมีสีเงินหรือเทา บ้างมีจุดประบนลำตัวและครีบ มักอยู่รวมกันเป็นฝูงใกล้ฝั่ง หรือบริเวณนํ้ากร่อยปากแม่นํ้า ทำเสียงได้.

• จวดลาก - ดู แก้ว ๔.