กลับ
คำว่า
จา
ความหมาย
{ถิ่น–พายัพ, อีสาน} ก. พูด, กล่าว.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
จ้า
- ว. จัด, ยิ่ง, แรง, {ใช้แก่สี แสง หรือเสียง} เช่น สีจ้า แสงจ้า.
จ๋า
- ว. คำขานรับ: คำลงท้ายคำร้องเรียก เช่น หนูจ๋า.
จ่า ๑
- น. หัวหน้า, หัวโจก, เช่น จ่าฝูง จ่าโขลง: ยศทหารและตำรวจชั้นประทวน เช่น จ่าตรี จ่าสิบตำรวจ, บรรดาศักดิ์ในราชสำนัก เช่น จ่าแผลงฤทธิรอนราญ จ่าเร่งงานรัดรุด, ตำแหน่งหัวหน้าธุรการบางอย่าง เช่น จ่าศาล: การเอาข้าวสุกกับขี้เถ้าคลุกกันปะตรงกลางหน้ากลองเพื่อให้เสียงสูงตํ่า. จ่ากลอง น. คนตีเปิงมางนำกลองชนะ. จ่าปี่ น. คนเป่าปี่คู่กับจ่ากลอง.
จ่า ๒
- ก. บอก, เขียนบอก: ถูกปรับ {ในการเล่นโยนหลุมเป็นต้น}. จ่าหน้า ก. เขียนบอกไว้ข้างหน้า เช่น จ่าหน้าซอง, เขียนบอกไว้ที่ต้นเรื่อง เช่น จ่าหน้าเรื่อง.
จ่า ๓
- น. เครื่องใช้ตักแกงหรือตักข้าว ทำด้วยกะลามะพร้าวมีด้ามถือ, กระจ่า จวัก หรือ ตวัก ก็ว่า.