[-เหฺลียก] ก. เหลือบแล เช่น ครั้นเช้าไก่ขันเรียก ไก่กระเหลียกตาดู {ลอ), เขียนเป็น กรลยก ก็มี เช่น สูวนนเจดีรสสมีกรลยกงามหนกกหนา {จารึกสยามหลัก ๒}. {ข. กฺรเฬก ว่า เหลือบดู}.