กลับ
คำว่า
จิ่ง
ความหมาย
{โบ} สัน. จึง.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
จิ้งเหลน
- น. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Scincidae หัวค่อนข้างโต ลำตัวยาว เกล็ดเรียบเป็นมันซ้อนกันตั้งแต่คอตลอดลำตัวไปจนถึงขาและหาง หางยาว พวกที่มี ๔ ขา เช่น จิ้งเหลนบ้าน [Mabuya multifasciata{Kuhl}] จิ้งเหลนลาย [Lipinia vittigera {Boulenger}] พวกที่ไม่มีขา เรียก จิ้งเหลนด้วง ส่วนใหญ่อาศัยอยู่บนบก หากินตามพื้นดินที่มีกิ่งไม้และใบไม้ปกคลุม กินแมลงและสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในดิน ชนิดที่อยู่ใต้ผิวดินมีขาเล็กมาก เช่น จิ้งเหลนเรียวขาเล็กหรือเมียงู [Lygosoma quadrupes {Linn.}], พายัพเรียก จั๊กเล้อ.
จิ้งเหลนด้วง ๑
- น.ชื่อสัตว์เลื้อยคลานจำพวกจิ้งเหลนที่ไม่มีขาหรืออาจมีร่องรอยของขาคู่หลังเหลืออยู่เล็กน้อย ในวงศ์ Dibamidae และวงศ์ Scincidae ลำตัวเรียวยาว ขนาดยาวตั้งแต่ ๗-๒๕ เซนติเมตร เกล็ดลำตัวเรียบ อาศัยอยู่ใต้ผิวดินที่ร่วนซุยหรือเป็นดินปนทรายซึ่งมีซากผุพังของพืชปกคลุม, ในวงศ์ Dibamidae เฉพาะเพศผู้มีร่องรอยของขาคู่หลังเป็นแผ่นแบนให้เห็นเล็กน้อย ที่พบในประเทศไทย ได้แก่ จิ้งเหลนด้วงสีม่วง {Dibamus alfredi Taylor} ซึ่งพบทางภาคใต้ และจิ้งเหลนด้วงสมศักดิ์ {D. somsaki Honda, Nabhitabhata, Ota & Hikida} ซึ่งพบที่เขาสอยดาว จังหวัดจันทบุรี ส่วนในวงศ์ Scincidae ไม่มีขาทั้งเพศผู้และเพศเมีย ที่พบในประเทศไทย ได้แก่ชนิดIsopachys anguinoides {Boulenger} พบที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์, ชนิด I. roulei {Angel} พบที่จังหวัดชลบุรี, ชนิด I. gydenstolpei และ I. borealis Lang & Bohme พบทางภาคตะวันตก
จิ้งเหลนด้วงหางลาย
- ดู ปากจอบ.
จิ้งเหลนหางยาว
- ดู สางห่า.
จิ้งโกร่ง
- น. ชื่อจิ้งหรีดชนิด Brachytrypes portentosus {Lichtenstein} เป็นจิ้งหรีดที่มีขนาดใหญ่ที่สุด ยาวประมาณ ๔.๕ เซนติเมตร สีน้ำตาลตลอดทั้งตัว, อ้ายโกร่ง หรือ หัวตะกั่ว ก็เรียก, พายัพเรียก จี้กุ่ง หรือ ขี้กุ่ง, อีสานเรียก จิโป่ม จี่นายโม้ จี่ป่ม หรือ จี่โป่ง.