[จินตะ-] ก. คิด. {ป., ส.}. จินตกวี น. กวีผู้มีความสามารถในการแต่งร้อยกรองตามแนวความคิดและจินตนาการของตนเอง. จินต์จล ก. คิดหวั่น, คิดหวาดหวั่น, เช่น ใจปราชญ์ฤๅเฟื่องฟื้นห่อนได้ จินต์จล {โลกนิติ}. {ป. จินฺต ว่า คิด, จล ว่าหวั่นไหว}. จินตนาการ น. การสร้างภาพขึ้นในจิตใจ. {ป. จินฺตน + อาการ}. จินตนิยม น. {ปรัชญา} ขบวนการในประวัติศาสตร์ของปรัชญาและศิลปะที่เน้นการเป็นตัวของตัวเอง เป็นอิสระจากกฎเกณฑ์และระเบียบการที่ยึดถือกันมา นักปรัชญาและศิลปินของขบวนการนี้ถือว่าอารมณ์ ความรู้สึกสำคัญกว่าเหตุผล: {ศิลปะและวรรณคดี} คตินิยมในการสร้างสรรค์วรรณกรรมหรือศิลปะซึ่งแสดงให้เห็นชีวิตและโลกตามจินตนาการหรือมโนภาพ. {อ. romanticism}. จินตภาพ น. ภาพที่เกิดจากความนึกคิดหรือที่คิดว่าควรจะเป็นเช่นนั้น, ภาพลักษณ์ ก็ว่า. {อ. image}.