ความหมาย

• 
  

  {ถิ่น–อีสาน} น. นม, ใช้ว่า นมจู้ เช่น มาฉกชักผ้าห่มชมชู นมจู้เจ้าเณรนี้ราคี {ขุนช้างขุนแผน}. {ถิ่น–พายัพ} ก. จี้,จ่อ, ไช.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• จู้ ๒ - น. เครื่องดักปลาไหลชนิดหนึ่ง สานด้วยไม้ไผ่ รูปคล้ายหม้อคอสูง มีงาแซงอยู่ริมก้น ห้อยเหยื่อไว้ภายใน, กระจู้ หรือ อีจู้ ก็เรียก.

• จูง - ก. พาไปด้วยอาการจับมือหรือจับเชือกเป็นต้น เช่น จูงเด็ก จูงสุนัข จูงควาย. จูงจมูก ก. อาการที่จับเชือกที่สนตะพายจมูกวัวควายแล้วจูงไป, โดยปริยายใช้แก่คนว่า ถูกจูงจมูก หมายความว่า ถูกเขาชักนำไปโดยไม่ใช้ความคิดของตน. จูงใจ ก. ชักนำหรือเกลี้ยกล่อมเพื่อให้เห็นคล้อยตาม เช่น พูดจูงใจ. จูงนางเข้าห้อง น. ชื่อการเล่นชนิดหนึ่ง ใช้เบี้ยทอดแล้วเดินตามช่องในรูปเป็นวงอย่างก้นหอย. จูงนางลีลา น. ชื่อท่ารำชนิดหนึ่งที่ควาญช้างรำเมื่อนำช้างบำรูงาเสร็จครั้งแรกแล้ว. จูงมือ ก. จับมือพากันไป.

• จู๋จี๋ - ก. พูดกันเบา ๆ ด้วยอาการสนิทสนม, กระจู๋กระจี๋ ก็ว่า. ว. อาการที่พูดกันเบา ๆ ด้วยความสนิทสนม, กระจู๋กระจี๋ ก็ว่า.

• จู้จี้ ๑ - ก. งอแง เช่น เด็กจู้จี้, บ่นจุกจิกรํ่าไร เช่น คนแก่จู้จี้: พิถีพิถันเกินไป เช่น ซื้อของเลือกแล้วเลือกอีกจู้จี้มาก.

• จู้จี้ ๒ - ดู จี่ ๒.