กลับ
คำว่า
ฉินท-, ฉินท์
ความหมาย
[ฉินทะ-] {แบบ} ก. ตัด, ขาด, ทำลาย. {ป., ส.}. ฉินทฤกษ์ [ฉินทะเริก] น. ฤกษ์ตัดจุก.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ฉิบ
- ว. อาการที่หายไปหรือจากไปเร็วเกินคาด. ฉิบหาย ก. สูญหมด, เสียหมด, หมดเร็ว, ป่นปี้, โดยปริยายใช้เป็นคำด่า คำแช่ง หมายความเช่นนั้น. {ปาก} ว. มาก เช่น เก่งฉิบหาย.
ฉิมพลี
- [ฉิมพะลี] น. ไม้งิ้ว. {ป. สิมฺพลิ: ส. ศาลฺมลิ}.
ฉิว
- ว. เร็วเรื่อยไปไม่ขาดสาย เช่น ลมพัดฉิว, เร็วไม่มีติดขัด เช่น แล่นฉิว เดินฉิว: คล่อง, สะดวก. ก. รู้สึกไม่พอใจขึ้นมาทันที.
ฉี่
- {ปาก} ก. ถ่ายปัสสาวะ. น. ปัสสาวะ. ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงของที่ทอดนํ้ามัน: อย่างยิ่ง เช่น เงียบฉี่ ร้อนฉี่.
ฉีก
- ก. ขาดแยกออกจากกันหรือทำให้ขาดหรือแยกออกจากกัน เช่น ผ้าฉีก ฉีกผ้า ฉีกทุเรียน, โดยปริยายหมายความว่า แยกสิ่งที่เป็นคู่หรือเป็นสำรับออกจากกัน เช่น ฉีกตองไพ่. ฉีกคำ ก. แยกพยางค์ของคำให้อยู่คนละวรรคหรือคนละบรรทัด มักใช้ในคำประพันธ์. ฉีกแนว ก. แหวกแนว. ฉีกหน้า ก. ทำให้ได้รับความอับอาย.