[ชะระ-] {กลอน} ว. ชื้อ, ชอื้อ, มืดมัว, มืดคลุ้ม, ครึ้ม, อับแสง, เช่น ด่งงฤๅด่งงไซรชรเอมชรอื้ออรทื้อแทบทางเดอร {ม. คำหลวง ชูชก}, ฟ้าหล้าเข็ดขามชรอื้อชรอ่ำอับทิศ {สมุทรโฆษ}, ร่มไซรใบชิด ชรอื้อชื้อฉาย {สรรพสิทธิ์}.