ก. ถูกต้อง เช่น คิดชอบ ชอบแล้ว: เหมาะ เช่น ชอบด้วยกาลเทศะ: มีสิทธิ์ เช่น ชอบที่จะทำได้. ชอบกล ว. ต้องด้วยชั้นเชิง, เข้าที, น่าคิด, เช่น อนึ่งซึ่งจะตั้งค่ายอยู่นี้ก็ไม่ชอบกล หาเป็นที่ชัยภูมิไม่ จำจะยกถอยไปตั้งอยู่ ณ เมืองตะเกิงจึงจะทำถนัด {ราชาธิราช}: แปลกผิดปรกติ เช่น คนข้างหลังลาดเลาเป็นเจ้าชู้ ตาหูชอบกลเจ้ามณฑา {สังข์ทอง}, หน้าตาชอบกล ท่าทางชอบกล. ชอบธรรม ว. ถูกตามหลักธรรม, ถูกตามนิตินัย.