ความหมาย

• 
  

  อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อเวลาโกรธหรือไม่ชอบใจ เป็นต้น, ชะ ชะชะ หรือ ชะช้า ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ชั้น - น. ที่สำหรับวางของอย่างหนึ่ง มีพื้นซ้อนกันคล้ายตู้แต่ไม่มีบานปิด: ขั้นที่ลดหลั่นกันหรือซ้อนกัน เช่น ชั้นดิน ชั้นหิน: สถานภาพทางสังคมที่ไม่เสมอกัน เช่น ชนชั้นกลาง ชนชั้นกรรมาชีพ: ขั้น, ตอน, เช่น เรื่องดำเนินมาถึงชั้นศาลแล้ว: ระดับ เช่น มือคนละชั้น, ลักษณนามเรียกขั้นที่ลดหลั่นกันหรือซ้อนกัน เช่น ฉัตร ๕ ชั้น บ้าน ๒ ชั้น. ว. ที่ซ้อนทับกัน เช่น ขนมชั้นหินชั้น. ชั้นฉาย น. ชื่อหน่วยในมาตราวัดเวลาในสมัยโบราณ วัดโดยอาศัยการวัดเงาของตัวคนที่เกิดจากแสงแดดด้วยระยะความยาวของฝ่าเท้าของบุคคลนั้น ตอนเช้าหรือเย็นเงาจะทอดยาว และตอนเที่ยงเงาจะสั้นที่สุดหรืออาจไม่มีเลย เงาจะเปลี่ยนสั้นยาวได้จากเดือนหนึ่งไปสู่อีกเดือนหนึ่ง, เงายาว ๑ ฝ่าเท้า เรียกว่า ๑ ชั้นฉาย สามารถเทียบเวลาได้ ถ้าเป็นตอนเช้าเท่ากับ ๑๑.๔๕ นาฬิกา ถ้าเป็นตอนบ่ายเท่ากับ ๑๒.๑๕ นาฬิกา เช่น ปีขาลวันอังคารเดือนห้า ตกฟากเวลาสามชั้นฉาย {ขุนช้างขุนแผน}. ชั้นชั่ว {โบ} ว. อย่างตํ่า. ชั้นเชิง น. เล่ห์เหลี่ยม, ท่วงที, อุบาย, เชิงชั้น ก็ว่า. ชั้นดิน น. ดินที่ทับถมกันเป็นชั้น ๆ สามารถบอกอายุหลักฐานทางโบราณคดีได้. ชั้นเดียว น. ชื่ออัตราจังหวะหน้าทับและทำนองเพลงประเภทหนึ่ง มีความยาวเป็น ๒ เท่าของอัตราครึ่งชั้น. ชั้นแต่ ว. เพียงแต่ เช่น ชั้นแต่จะหุงข้าวสักหม้อก็ทำไม่เป็น. ชั้นนี้ น. ขณะนี้, ตอนนี้, ในความว่า ในชั้นนี้ เช่น ในชั้นนี้ขออธิบายเพียงคร่าว ๆ ก่อน. ชั้นลด น. พื้นอาคารที่ลดระดับต่ำกว่าพื้นส่วนกลาง อยู่ต่อออกมาทางหัวและท้ายอาคาร เช่น ชั้นลดระเบียง ชั้นลดเฉลียง. ชั้นหลัง ว. {คน} รุ่นที่จะตามมา เช่น จงประพฤติตนเป็นตัวอย่างแก่ชนชั้นหลัง. ชั้นหิน น. หินที่ทับถมกันเป็นชั้น ๆ มีแนวระนาบของการวางชั้นหรือแนวแยกที่ชัดเจน มีสมบัติหรือลักษณะเฉพาะแต่ละชั้น.

• ชัน ๑ - น. ยางไม้สำหรับยาเรือเป็นต้น. ชันพอน น. ชันที่ผสมน้ำมันยาง มีลักษณะเหลว มีสีเหลืองนวลสำหรับใช้พอนเรือเป็นต้น, ลาพอน ก็ว่า. ชันเพชร น. ชันที่เคี่ยวกับน้ำมันยางและผงอิฐจนเหนียว เมื่อเย็นลงจะจับตัวแข็ง ใช้รองแผ่นโลหะในกระบวนการสลักดุนลาย. ชันสน น. ของแข็งลักษณะโปร่งแสง สีคล้ายอำพัน ได้จากการกลั่นยางสน. {ดู ยางสน ที่ ยาง ๓ประกอบ}.

• ชัน ๒ - ก. ยกตั้งตรง เช่น นอนชันขา นั่งชันเข่า: ตั้งขึ้น เช่น ขนลุกขนชัน หูชัน. ว. ตรงขึ้นไป, ไม่ลาด, เช่น ตลิ่งชัน. ชันคอ ก. ตั้งหัวขึ้นได้เอง {ใช้แก่ทารก}.

• ชันโรง - [ชันนะ-] น. ชื่อแมลงขนาดเล็กหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Apidae โดยทั่วไปมีขนาดลำตัวยาวไม่เกิน ๑๐ มิลลิเมตร อยู่รวมกันเป็นฝูงและแบ่งวรรณะเหมือนผึ้ง แต่ไม่มีเหล็กในอย่างผึ้งทั่วไป จึงไม่สามารถต่อยได้ ทำรังตามโพรงไม้หรือตามรอยแตกฝาผนังของบ้านเรือน รังทำจากสารเหนียวผสมขี้ดินและยางไม้ ที่พบมากในประเทศไทยอยู่ในสกุล Trigona ชนิดที่พบบ่อย เช่น ชนิด T. terminata Smith, T. apicalis Smith มีชื่ออื่น ๆ อีกตามท้องถิ่น เช่น หูด ขี้ตังนี หรือ กินชัน, อีสานเรียก ขี้สูด, ปักษ์ใต้เรียก ขี้ชัน.

• ชันกาด ๑ - [ชันนะ-] น. ชื่อหญ้าชนิด Panicum repens L. ในวงศ์ Gramineae ใช้ทำยาได้.