ว. กระแทกเสียง เช่น พูดกระโชก เห่ากระโชก: ทำให้กลัว, ทำให้ตกใจ, เช่น ขู่กระโชก, กระแทก เช่น ม้าก็กระโชกวิ่งหนักเข้า {ประวัติ. จุล}. กระโชกกระชั้น ว. อาการพูดกระแทกเสียงถี่ ๆ. กระโชกกระชาก ว. อาการพูดอย่างตวาดหรืออย่างกระแทกเสียง. กระโชกโฮกฮาก ว. อาการพูดกระชากเสียงหรือพูดกระแทกเสียงซึ่งไม่น่าฟัง, โฮกฮาก ก็ว่า.