ความหมาย

• 
  

  ก. สิ้น, หมด, เช่น อันว่าพระญาติท้งงชิ่น สทิ่นท้ยนจินดา {ม. คำหลวง ทศพร}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ชิน ๑ - น. โลหะเจือชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยตะกั่วและดีบุกนิยมใช้ทำพระเครื่อง: {โบ} ชิน หรือ ชินธาตุ หมายถึง ดีบุกดำ. {ปรัดเล}. {พจนานุกรมล้านนา–ไทย ฉบับแม่ฟ้าหลวง ชิน ว่า ตะกั่วผสม}.

• ชิ้น ๑ - น. ก้อนหรือแผ่นเล็กที่ตัด แล่ แบ่ง แยก หรือ แตกออกจากส่วนใหญ่ เช่น ชิ้นปลา ชิ้นเนื้อ ชิ้นกระเบื้อง, ลักษณนามเรียกสิ่งที่เป็นก้อนเป็นแผ่นเล็ก ๆ เช่นนั้น เช่น ผ้าชิ้นหนึ่ง เนื้อ ๒ ชิ้น. ชิ้นเอก ว. ดีเด่น เช่น งานชิ้นเอก.

• ชิน ๒ - ก. เคยบ่อย ๆ จนคุ้นหรือเจน. ชินชา ว. เคยบ่อย ๆ จนเลิกเอาใจใส่.

• ชิ้น ๒, ชิ้นเช้ - {โบ: ปาก} น. คู่รัก.

• ชิน ๓ - ก. บุอย่างบุทองแดง.